Of Carnage and a Gathering of the Wolves - Bal-Sagoth

Somewhere in the lightless, labyrinthine depths of the Darkenhold forest…

Voice of the Night: Who are you, wanderer?

Wandering Spirit: I can’t remember…

Voice of the Night: The wolves are gathering,

the stars are shifting…

come, join us in the hunt.

The Sylvan Oracle: What arboreal augury be this?

Has the Realm Verdant at last seen the countenance of the scourge born of

prophecy?

What is thy scheme, Zyl-Zyn-Horhuz?

Voice of the Night: Who are you, wanderer?

Wandering Spirit: I have the scent…

Voice of the Night: Gaze into the mists…

feel the earth thawing beneath your feet.

Come, bring down the prey.

The Sylvan Oracle: The wolves are gathering,

The stars are shifting,

This spectre at the feast,

This nectar of the vine.

Voice of the Night: Look at the power you possess…

See the might which you wield!

You know who you are, do you not?

Wandering Spirit: Yes, I am the scythe in the field at summer,

I am the thunder that awakens the earth,

I am that which gives the night air its chill.

Voice of the Night: Who are you, wanderer?

Wandering Spirit: I am far beyond the ken of men…

my gaze shall make the night tremble!

The Sylvan Oracle: So dour a mien, let all night’s fulgors flame.

Behold, the ghost of a king as yet unborn!

He is the scourge, the thanatos, the cleansing fire, the purifying storm…

he is the cataclysm given corporeal form!

Be wary that your progeny does not consume thee,

Zyl-Zyn-Horhuz… the Voice of the Night!

Voice of the Night: Who are you, my son?

Wandering Spirit: Father… I am annihilation incarnate!

Даркенхольд орманының жарықсыз, лабиринттей тереңдігінде…

Түн дауысы: Сен кімсің, кезбе?

Кезбе рух: есімде жоқ…

Түн дауысы: Қасқырлар жиналып жатыр,

жұлдыздар ауысып жатыр...

кел, аңға бізге қосыл.

Сильван оракулы: Бұл қандай ағаштың белгісі?

Ақырында Вердант патшалығы қасіреттің түрін көрді ме?

пайғамбарлық?

Сенің жоспарың қандай, Зыл-Зын-Хорхуз?

Түн дауысы: Сен кімсің, кезбе?

Кезбе рух: Менде иіс бар…

Түн дауысы: тұманға қараңыз...

аяғыңның астындағы жердің ерігенін сезін.

Келіңіз, олжаны түсіріңіз.

Сильван Оракл: Қасқырлар жиналып жатыр,

Жұлдыздар ауысады,

Мерекедегі бұл елес,

Бұл жүзім шырыны.

Түн дауысы: сізде бар күшке қараңыз...

Қолда бар күш-қуатты қараңыз!

Сіз өзіңіздің кім екеніңізді білесіз, солай емес пе?

Кезбе рух: Иә, мен жазда даланың орағымын,

Мен жерді оятатын найзағаймын,

Мен түнгі ауаға салқындық сыйлайтынмын.

Түн дауысы: Сен кімсің, кезбе?

Қала кезің: Мен Кеннен алыстап кеттім ...

Менің  көзқарасым түнді дірілдетеді!

Сильван Оракл: Ендеше, түні бойы сөнбесін.

Міне, әлі туылмаған патшаның елесі!

Ол бәле, танатос, тазартатын от, тазартатын дауыл...

ол дене пішіні берілген катаклизм!

Ұрпағың сені жеп кетпеуі үшін сақ бол,

Зыл-Зын-Хорхуз… Түннің дауысы!

Түн дауысы: Балам, сен кімсің?

Кезбе Рух: Әке... Мен жоятын адаммын!