Проснись и пой - Юлия Савичева

Проснись и пой,

Ведь я не знала бы, как быть другой.

Как вольно мысли изливать

И смелой быть и, быть действительно собой.

Не прятать чувств, за насущими делами,

Не сыпать прагматичными словами.

А быть в гармонии с собой,

С природой, жизнью, головой.

Ты мой учитель, даже сам того не зная,

Уверенно меня ведешь вперед.

И за тобой слова запоминая,

Как мантру я несу с собой.

Нет, я не знала, что могу быть и такой,

Но всё со временем становится яснее.

Как будто дым рассеется и стану я мудрее.

И научусь цвета распознавать.

Всё будет так, но прежде,

Выучу ошибки, которые не нужно совершать.

Хоть нам родители и говорили,

Нет, нужно на себе их испытать.

Помучатся, послушать совесть

И горло от эмоций надорвать.

И только так, и только с боем,

Но будет сделан, верный шаг.

Со временем, я все узнаю,

Вот только дай мне время,

Чтоб себя узнать.

Оянып, ән айт

Өйткені, мен басқаша болуды білмеймін.

Ойды қалай еркін жеткізуге болады

Және батыл болыңыз және шынымен өзіңіз болыңыз.

Сезімдерді күнделікті істердің артына жасырмаңыз,

Прагматикалық сөздерді қолданбаңыз.

Және өзіңізбен үйлесімді болу үшін,

Табиғатпен, өмірмен, баспен.

Сіз менің ұстазымсыз, білмесеңіз де,

Сен мені алға жетелейсің.

Саған арналған сөздерді еске алып,

Мен өзіммен бірге алып жүретін мантра сияқты.

Жоқ, мен мұндай болатынымды білмедім,

Бірақ уақыт өте бәрі түсінікті болады.

Түтін сейіліп, мен дана боламын дегендей.

Және түстерді тани білуге ​​үйрету.

Бәрі осылай болады, бірақ алдымен

Сіз жібермеу керек қателерді үйреніңіз.

Ата-анамыз айтса да

Жоқ, сіз оларды өзіңіз бастан кешіруіңіз керек.

Азап, ар-ожданды тыңда

Және эмоциялардан жұлдыру.

Тек осылай және тек күреспен,

Бірақ дұрыс қадам жасалады.

Уақыт өте мен бәрін білетін боламын

Тек маған уақыт беріңіз

Өзіңді білу үшін.