Hayal Kurmam Zor - Yeis Sensura

Artık almıyor beynim, kimse değil yanında iyinin

Hayata devam edip saçma videolar beğenip

Soruyorlar bana neyini beğenmiyorsun bu dünyanın, neyini?

Sistem kusursuz bir çarksa ben bu çarkın bir dişi olmak zorunda değilim!

Uçurtmalara meyili yok gençlerin

Sayenizde uçurumlar daha cazip hale geldi

Derdim büyük!

Derdim büyüklerdi!

Görülemezdi bir yük derdim

«Kader, kısmet» deyip yok olmaya sürüklendik!

Dert çekeniz biz

Beni içine alıp sormadan hep çerçeve çizdin

Gerçi nefis değil, gençler hepten hapiste

Hocam tıpkı susmamı beklediğin gibi her teneffüste

Uçmalıydık, kanatsızdık

Zorla okul amaçsızken anam babam kararsızdı

Zararsızdım önceden ben, sonra düşündüm

Benim sahip olduğum tek hak neden sade 10 gün devamsızlık?

Gönlüm her an kızgın

Kalkma saati aynı, kıyafetler aynı

Güya yok bir ayrı gayrı

Sıra uzunluklarına kadar aynı

Sorun şu ki biz senle farklı kilolardaydık

Hayal kurmam zor

Çıkış yolu yok

Aleve veren gençleri, dumana laf ediyor

Sana verecekler bir postal, diyecekler ki yat yere

Takacaksın bir maske ve de ineceksin sahneden

Her tarafta kurallar ve de maddeler

Beğenmeyene mahkeme

Hayal kurmak yasaklandı resmi olan gazetede!

Sistem beni degajlar, önümde hep baraj var

Yamaç dolu virajlarda değilim ben bir maçta

«Mübah her yol amaçta» der rakibim arkadaşlar aynı araçta

Beyin yük ve bagajda

Zekâ ölçme cetvelini hep para sandınız

Yarışırken gittiğimiz yer koşu bandıdır

Bir yere varmadık.

Bundan umut kalmadı

Dünyayı belirler saçma değer yargınız

Gelecek viraneyken «küpene ne der elalem?»

«Uslu dur, anana babana derim» der idare

Karakterim hür adet, ben sevmiyorum müdahale

Benim ömrüm bir tane bence etmelisin idare!

Sanma bunlar düzelir ve de batmış ya la üzerim

Yokluklara düşerim, ben olamam uşağı düzenin

Yağmurlara kızarız oysa

Her gün şuursuzca güneşlenen bulutların bencilliği yüzünden grileşti tüm şehir

Hayal kurmam zor

Çıkış yolu yok

Aleve veren gençleri, dumana laf ediyor

Менің миым енді қабылдамайды, жақсының қасында ешкім жоқ

Жалғастыру және ақымақ бейнелерді ұнату

Менен сұрайды, бұл дүниеде не ұнамайды, несі?

Жүйе мінсіз тісті болса, мен бұл тісте тіс болуым керек емес!

Жастар батпырауықтарға бейім емес.

Сіздердің арқаларыңызда жартастар көрікті болды

Менде үлкен мәселе бар!

Яғни, олар үлкен болды!

Көзге көрінбейтін жүк дер едім

«Тағдыр, тағдыр» деп, жойылып кететін болдық!

зардап шегетін өзіміз

Менен сұрамай-ақ мені жақтайтынсың

Бұл дәмді емес, жастардың бәрі түрмеде

Ұстаз, сіз менің әр үзілісте үндемеуімді күткендей

Біз ұшуға мәжбүр болдық, қанатсыз қалдық

Мәжбүрлеп оқудың мақсатсыз болатынын ата-анам шешкен жоқ

Мен бұрын зиянсыз едім, содан кейін ойладым

Неліктен 10 күн жұмыста болмау менің жалғыз құқығым болып табылады?

Менің жүрегім әрқашан ашуланады

Тұру уақыты да, киімдері де сол

Жеке бейресми жоқ деп есептейді

Жол ұзындығына дейін бірдей

Мәселе мынада, біз сізбен әртүрлі салмақта болдық

Маған армандау қиын

шығар жол жоқ

Түтінге от қойған жастар

Саған етік береді, жерде жат дейді.

Бетперде киіп, сахнадан түсесің.

Айналада ережелер мен мақалалар

Ұнатпау үшін сот

Ресми газетте армандауға тыйым салынған!

Жүйе мені жеңеді, әрқашан менің алдымда бөгет бар

Мен төбешіктерде емеспін, мен ойындамын

«Барлық жолдар рұқсат етілген» дейді достарым сол көлікте.

Ми жүкте және магистральда

Сіз әрқашан интеллект таразысын ақша деп ойладыңыз

Біз жарысқанда баратын жер - бұл жүгіру жолы.

Біз ешқайда алмадық.

Үміт қалмады

Сіздің қисынсыз құндылық пайымдауыңыз әлемді анықтайды

Болашақ күйзеліске түскенде, «сырғаларыңыз ше?»

«Сау бол, ата-анаңа айтамын» дейді әкімшілік.

Менің мінезім еркін, араласуды ұнатпаймын

Менің өмірім бір, сен басқару керек деп ойлаймын!

Бұлар түзеліп, батып кетті немесе мен оның үстіндемін деп ойламаңыз

Жоқшылыққа батып кеттім, бұйрығыңа қызметші бола алмаймын

Жаңбырға ашуланамыз

Күнделікті бейсаналық күйге түсетін бұлттардың өзімшілдігінен бүкіл қала сұрғылт түсті.

Маған армандау қиын

шығар жол жоқ

Түтінге от қойған жастар