Vagrant - Worthwhile

Those who cry out sink to the floor

The silent stand tall, but usually hurt more

«'Tis true my form is something odd

But blaming me is blaming God;

Could I create myself anew

I would not fail in pleasing you

If I could reach from pole to pole

Or grasp the ocean with a span

I would be measured by the soul;

The mind’s the standard of the man.»

*

I see so many with confidence and shine

Do you feel like me?

Let me look in your eyes so I can see

If your heart burns just like mine

Don’t bury what you hide from

We apply to overcome

My tight rope turned

To this train wreck.

Undone

I came a long way from home

Just to find I lost my way

And now the path back seems a lot longer

Than it did when I came

Everything and everyone is so different around me

Or maybe I’m the one who’s changed

Something keeps this tired heart going

It’s in the darkest times, we find ourselves growing

The mind’s the standard of the man

I surround myself with those who remind me of who I am

Айқайлағандар еденге батып кетеді

Үнсіз биік тұрады, бірақ әдетте көбірек ауырады

«Менің пішінім біртүрлі екені рас

Бірақ мені кінәлау — Құдайды кінәлау;

Мен өзімді жаңадан жасай аламын ба?

Мен сізді қуанта алмас едім

Егер мен полюстен полюкке жетсем

Немесе мұхиттан ұстаңыз

Мен жанмен өлшенетін болатынмын;

Ақыл – адамның стандарты».

*

Мен көп  сенімді   жарқыра  көремін

Сіз мен сияқты сезінесіз бе?

Мен көре аламын

Жүрегіңіз менікіндей күйіп тұрса

Жасыратын нәрсені көмбеңіз

Біз жеңуге өтініш береміз

Тар арқан бұрылды

Бұл пойыз апатына.

Болдырылды

Мен үйден ұзақ жолға келдім

Жолымды адасқанымды  табу үшін

Енді кері жол әлдеқайда ұзағырақ сияқты

Мен келген кездегідей

Бәрі мен бәрі менің айналамдағыдай әр түрлі

Немесе өзгерген мен шығармын

Бұл шаршаған жүректі бір нәрсе ұстап тұрады

Ең қараңғы уақытта, біз өзімізді өсіріп жатырмыз

Ақыл – адамның стандарты

Мен өзімді кім екенімді еске салатындармен қоршаймын