Sonnet 71 - Woods of Birnam

No longer mourn for me when I am dead

Then you shall hear the surly sullen bell

Give warning to the world that I am fled

From this vile world, with vilest worms to dwell:

Nay, if you read this line, remember not

The hand that writ it;

for I love you so

That I in your sweet thoughts would be forgot

If thinking on me then should make you woe.

O, if, I say, you look upon this verse

When I perhaps compounded am with clay,

Do not so much as my poor name rehearse.

But let your love even with my life decay,

Lest the wise world should look into your moan

And mock you with me after I am gone.

Мен өлгенде енді мені жоқтамаңыз

Сонда сіз күңгірт қоңырауды естисіз

Менің қашып кеткенім туралы әлемге ескерту

Ең сұмдық құрттары бар мына сұм дүниеден:

Жоқ, бұл ​​жолды оқысаңыз, есіңізде болсын

Оны жазған қол;

өйткені мен сені қатты жақсы көремін

Тәтті ойларыңызда мен ұмытылатынымды 

Мен туралы ойласаң сені қасірет қылу керек.

О, егер айтамын, сіз мына аятқа қарасаңыз

Мен балшықтан асқан кезде,

Менің бейшара атымды айтып жатпаңыз.

Бірақ өмірім құлдырап кетсе де, сенің махаббатың болсын,

Дана дүние мұңыңа қарамасын

Мен кеткеннен кейін сені менімен бірге мазақ етемін.