Rest - Wolves At The Gate

May my lying down acquaint me with my grave.

From this life it will save.

I know I’m prone to sin, one day I’ll be whole.

These aching bones don’t hold my soul.

Hold my soul.

Hold my soul.

These aching bones don’t hold my soul.

Someday I will die.

I’ll rest and leave this body.

Not up in the sky,

Will you ever find me.

Someday I’ll be gone.

I’ll rest and leave this vessel.

But not here, I’m moving on.

In peace will I settle.

Oh, they’ll dig through all of the rock and stone.

With hopes of giving rest to my,

Rest to my skin, my skin and bone.

They may take this absent vessel.

They may take and put it out to sea.

Not the Atlantic or Pacific I’ll be.

I will be.

I will be.

May I never lose the heart of the restless.

When my eyes they close in death

And when my body is breathless.

May I never lose the heart of a vagrant.

When I’m buried in the depths

And when my body is vacant.

Someday I will die.

I’ll rest and leave this body.

Not up in the sky

Will you ever find me.

May my lying down acquaint me with my grave.

From this life it will save.

It is appointed once that all will expire.

To their rest or fire.

As your frailty confronts where you will attend.

Heaven or hell’s the final end.

Final end.

(Heaven or hell’s the final end.)

Someday I will die.

I’ll rest and leave this body.

Not up in the sky

Will you ever find me.

Someday I’ll be gone.

I’ll rest and leave this vessel.

But not here, I’m moving on.

I’m pressing toward the gate

And now I’m not afraid.

May I never lose the heart of the restless.

When my eyes they close in death

And when my body is breathless.

May I never lose the heart of a vagrant.

When I’m buried in the depths

And when my body is vacant.

May I never lose the heart of the restless.

We were made for eternity.

Жатқан жерім мені бейітпен                                                                    қабірім                                                                                                                                                                            .                          .

Бұл өмірден құтқарады.

Мен күнәға бейім екенімді білемін, бір күні мен тұтас боламын.

Бұл ауырған сүйектер менің жанымды ұстамайды.

Жанымды ұста.

Жанымды ұста.

Бұл ауырған сүйектер менің жанымды ұстамайды.

Бір күні мен өлемін.

Мен демаламын және бұл денені тастаймын.

Аспанда  емес,

Мені табасың ба.

Бір күні мен жоқ боламын.

Мен демаламын және бұл кемені тастаймын.

Бірақ бұл жерде емес, мен жалғастырамын.

Бейбітшілікпен қонамын.

О, олар тасты да, тасты да қазып алады.

Тыныштық берер үмітпен,

Менің теріме, теріме және сүйектен демалыңыз.

Олар бұл жоқ кемені ала алады.

Олар оны теңізге шығаруы мүмкін.

Мен Атлант немесе Тынық мұхиты емес боламын.

Мен боламын.

Мен боламын.

Мен ешқашан тыныштықтың жүрегінен айырыла аламын ба?

Менің көзім олар өліммен жақындаған кезде

Менің денем тыныс                             

Мен ешқашан вагрантдың жүрегін жоғалтпауға болады.

Мен тереңдікте жерленген кезде

Менің денем бос болған кезде.

Бір күні мен өлемін.

Мен демаламын және бұл денені тастаймын.

Аспанда  емес

Мені табасың ба.

Жатқан жерім мені бейітпен                                                                    қабірім                                                                                                                                                                            .                          .

Бұл өмірден құтқарады.

Ол бір рет тағайындалады, барлығының мерзімі аяқталады.

Олардың демалысына немесе отына.

Қатысатын жеріңіздің әлсіздігімен бетпе-бет келгенде.

Жұмақ немесе тозақ - соңғы нүкте.

Соңғы соңы.

(Жұмақ немесе тозақ - бұл соңғы нүкте.)

Бір күні мен өлемін.

Мен демаламын және бұл денені тастаймын.

Аспанда  емес

Мені табасың ба.

Бір күні мен жоқ боламын.

Мен демаламын және бұл кемені тастаймын.

Бірақ бұл жерде емес, мен жалғастырамын.

Мен қақпаға қарай басып тұрмын

Ал қазір мен қорықпаймын.

Мен ешқашан тыныштықтың жүрегінен айырыла аламын ба?

Менің көзім олар өліммен жақындаған кезде

Менің денем тыныс                             

Мен ешқашан вагрантдың жүрегін жоғалтпауға болады.

Мен тереңдікте жерленген кезде

Менің денем бос болған кезде.

Мен ешқашан тыныштықтың жүрегінен айырыла аламын ба?

Біз мәңгілік үшін жаратылғанбыз.