Когда подъезжаешь к Москве - Владимир Нечаев

Когда подъезжаешь к Москве,

Когда среди синих просторов

Ты слышишь гудки поездов

И видишь огни семафоров…

Не раз пережить довелось

Тебе этот час возвращенья,

Но снова охватит тебя

Знакомое сердцу волненье.

Когда подъезжаешь к Москве

Разбуженный стеком колес ты,

Когда за вагонным окном

Бегут подмосковные сосны…

Огнями сверкает вдали

Вечернее небо столицы,

А ты все глядишь и глядишь

На светлые эти зарницы…

Когда подъезжаешь к Москве,

Ты чувствуешь с новою силой

Раздолье любимой земли,

Могущество Родины милой.

Ты скажешь: Родная Москва,

Мы связаны кровной судьбою,

И где бы наш путь не лежал

Мы сердцем повсюду с тобою!

Сіз Мәскеуге жеткенде

Көк кеңістіктердің арасында болғанда

Сіз пойыздың дыбысын естисіз бе

Сіз семафор шамдарын көресіз ...

Талай рет бастан өткерген

Бұл сенің қайтар сағатың,

Бірақ сені қайтадан құшақтайды

Жүрекке белгілі мазасыздық.

Сіз Мәскеуге жеткенде

Сізді дөңгелектер дестелері оятты

Вагон терезесінің сыртында болғанда

Мәскеу облысының қарағайлары жүгіруде ...

Алыстан шамдар жарқырайды

Елорданың кешкі аспаны

Ал сен қарап, іздей бересің

Бұл жарқыраған найзағайларға...

Сіз Мәскеуге жеткенде

Сіз жаңа күшпен сезінесіз

Сүйікті жердің кеңдігі,

Қымбатты Отанның құдіреті.

Сіз айтасыз: туған Мәскеу,

Бізді қан тағдыр байланыстырған,

Біздің жолымыз қайда болса да

Біздің жүрегіміз барлық жерде сенімен бірге!