Я не забуду тебя - Владимир Кузьмин

Я не прошу судьбу вернуть тебя ко мне

Я знаю, счастье не приходит дважды

Плыву по ветру, но река моя в огне,

А я всего лишь парусник бумажный

В поту холодном просыпаюсь, боль в груди

Мне не даёт забыть прощальные объятья

Последний крик любви, последнее прости

И тело нежное твоё под летним платьем

Я не забуду тебя никогда

Твою любовь, твою печаль, улыбки, слёзы,

А за окном всё так же стонут провода

И поезд мчит меня в сибирские морозы

Вино допито, свет погас, но дом чужой

Чужая жизнь, чужая женщина разбудит,

Но боль потери не расстанется со мной

Пока истерзанное сердце биться будет

Пускай тепло твоё останется с тобой,

А мне мой лёд несбыточных желаний

Я стал одним из всех, сольюсь теперь с толпой

И поплыву в потоке разочарований

Мен тағдырдан сені маған қайтаруын сұрамаймын

Бақыт екі рет келмейтінін білемін

Мен желмен жүзіп келемін, бірақ менің өзенім өртеніп жатыр,

Ал мен жай ғана қағаз желкенді қайықпын

Мен суық терге, кеудем ауырып оянамын

Қоштасу құшақтарын ұмытпайды

Махаббаттың соңғы айқайы, соңғы кешірім

Ал жазғы көйлектің астындағы нәзік денең

мен сені ешқашан ұмытпаймын

Махаббатың, мұңың, күлкің, көз жасың,

Ал терезенің сыртында сымдар әлі ыңылдап тұр

Ал пойыз мені Сібір аязына апарады

Шарап бітті, жарық сөнді, бірақ үй біреудікі

Біреудің өмірі, біреудің әйелі сені оятады,

Бірақ жоғалту азабы менімен бөліспейді

Қиналған жүрек соғып тұрғанда

Жылулығыңыз жаныңызда болсын

Ал менің орындалмаған тілектер мұзым

Мен бәрінің бірі болдым, енді қалың қауымға қосыламын

Ал мен көңілсіздік ағынында жүземін