Пристань твоей надежды - Владимир Кузьмин

Льёт ли ливнем июль или вьюжит февраль,

Ищет пристань свою твой усталый корабль.

В море долгих ожиданий, не спуская парусов,

Ищет он, меж островов, берег своих мечтаний.

Пристань твоей надежды ждёт тебя,

Пристань твоей надежды на горизонте.

Сквозь туман и расстоянья

Ты не видишь мой свет,

Ты не слышишь мой голос зовущий нежно.

Если песня моя до тебя долетит,

Ты увидишь маяк на своём пути.

Тотчас в крылья превратятся голубые паруса

И взметнувшись в небеса, к берегам родным помчатся.

Пристань твоей надежды ждёт тебя,

Пристань твоей надежды на горизонте.

Сквозь туман и расстоянья

Ты увидишь мой свет,

Ты услышишь мой голос зовущий нежно.

Пристань твоей надежды ждёт тебя,

Пристань твоей надежды на горизонте.

Сквозь туман и расстоянья

Ты увидишь мой свет,

Ты услышишь мой голос зовущий нежно.

Шілдеде жаңбыр жауады ма, ақпанда қар жауады ма,

Сіздің шаршаған кемеңіз айлақ іздеп жатыр.

Желкендерді түсірмей ұзақ күту теңізінде,

Ол армандаған жағалауды аралдардың арасынан іздейді.

Үміттің айлағы сені күтіп тұр

Үміттің айлағы көкжиекте.

Тұман және қашықтық арқылы

Сіз менің жарығымды көрмейсіз

Менің нәзік шақырған дауысымды естімейсің бе?

Әнім саған жетсе

Жолыңызда маякты көресіз.

Көк желкендер бірден қанатқа айналады

Аспанға көтеріліп, олар туыстарының жағасына асығады.

Үміттің айлағы сені күтіп тұр

Үміттің айлағы көкжиекте.

Тұман және қашықтық арқылы

Сіз менің нұрымды көресіз

Сіз менің нәзік дауысымды естисіз.

Үміттің айлағы сені күтіп тұр

Үміттің айлағы көкжиекте.

Тұман және қашықтық арқылы

Сіз менің нұрымды көресіз

Сіз менің нәзік дауысымды естисіз.