Тоска - Владимир Кузьмин

Хотел я спеть повеселей, но что-то помешало.

Взглянул в замерзшее окно, — на улице метель,

А у меня спокойно было и тепло, и музыка играла,

И никаких гостей, затей премудрых и ночных страстей.

Я никого не ждал в тот час, мне был никто не нужен,

И от того я вздрогнул от тревожного звонка.

И молодая женщина, приятная снаружи,

Вошла, сказав мне: «Здравствуйте!

Меня зовут Тоска.»

Я пригласил ее к столу, я сроду не был хамом,

Спросил, куда, откуда и зачем.

Она молчала.

Я спел ей песню про нее, она вдруг зарыдала,

Затем чуть просветлела, а к утру развеялась совсем.

Припев:

Она сказала: «Я давно люблю тебя, хочу всегда быть рядом.»

Я испугался до смерти, поник, но скоро к ней привык.

Любовь была недолгою.

Приревновав вдруг к Радости,

Она ушла других проведать горемык.

А я остался с Радостью, решив, что так умнее,

Все, кажется, прекрасно.

Я рад тому, что есть.

Но каждый день я с нетерпеньем жду, когда в глазах позеленеет

И слезы брызнут так, чтоб их, так, чтоб их не перечесть.

Проигрыш.

Припев:

Она сказала: «Я давно люблю тебя, хочу всегда быть рядом.»

Я испугался до смерти, поник, но скоро к ней привык.

Любовь была недолгою.

Приревновав вдруг к Радости,

Она ушла других проведать горемык.

А я остался с Радостью, решив, что так умнее,

Все, кажется, прекрасно.

Я рад тому, что есть.

Но каждый день я с нетерпеньем жду, когда в глазах позеленеет

И слезы брызнут так, чтоб их, так, чтоб их не перечесть.

ПРоигрыш.

И если к вам когда-нибудь она придет под вечер,

Ей передайте мой привет, скажите, что

Я у нее навек в долгу и отплатить мне нечем,

Что тень ее почти всегда со мной уже так много лет.

Припев:

Она сказала: «Я давно люблю тебя, хочу всегда быть рядом.»

Я испугался до смерти, поник, но скоро к ней привык.

Любовь была недолгою.

Приревновав вдруг к Радости,

Она ушла других проведать горемык.

А я остался с Радостью, решив, что так умнее,

Все, кажется, прекрасно.

Я рад тому, что есть.

Но каждый день я с нетерпеньем жду, когда в глазах позеленеет

И слезы брызнут так, чтоб их, так, чтоб их не перечесть.

Хотел я спеть повеселей, но что-то помешало,

Взглянул в замерзшее окно, — на улице метель.

А у меня спокойно было и тепло, и музыка играла,

И никаких гостей, затей премудрых и ночных страстей.

Я никого не ждал в тот час, мне был никто не нужен,

И от того я вздрогнул от тревожного звонка…

Көңілдірек ән айтқым келді, бірақ бір нәрсе кедергі болды.

Мен мұздаған терезеге қарадым - сыртта боран болды,

Мен тыныш және жылы болдым, музыка ойнады,

Және ешқандай қонақтар, дана және түнгі құмарлықтар.

Мен бұл уақытта ешкімді күтпедім, маған ешкім керек емес,

Соның кесірінен дабыл қоңырауынан селк ете қалдым.

Ал сыртынан сүйкімді жас әйел,

Ол маған кіріп: «Сәлеметсіз бе!

Менің атым Тоска».

Мен оны дастарханға шақырдым, мен табиғатымнан боқ емес едім,

Қайдан, қайдан, не үшін сұрады.

Ол үндемей қалды.

Мен оған ол туралы ән айттым, ол кенет көзіне жас алды,

Содан кейін ол аздап жарқырап, таңертең ол толығымен тарады.

Хор:

Ол: «Мен сені көптен бері жақсы көремін, мен әрқашан сонда болғым келеді», - деді.

Мен өлгенше қорықтым, еңкейдім, бірақ көп ұзамай үйрендім.

Махаббат қысқа болды.

Кенет қуаныштан қызғанып,

Ол байғұсқа бару үшін басқаларды қалдырды.

Мен Джоймен қалдым, осылайша ақылдырақ деп шештім,

Бәрі керемет сияқты.

бар екеніне қуаныштымын.

Бірақ мен күн сайын көзім жасылға айналатын уақытты асыға күтемін

Ал көз жасы шашырайды, сондықтан оларды санауға болмайды.

Жеңілу.

Хор:

Ол: «Мен сені көптен бері жақсы көремін, мен әрқашан сонда болғым келеді», - деді.

Мен өлгенше қорықтым, еңкейдім, бірақ көп ұзамай үйрендім.

Махаббат қысқа болды.

Кенет қуаныштан қызғанып,

Ол байғұсқа бару үшін басқаларды қалдырды.

Мен Джоймен қалдым, осылайша ақылдырақ деп шештім,

Бәрі керемет сияқты.

бар екеніне қуаныштымын.

Бірақ мен күн сайын көзім жасылға айналатын уақытты асыға күтемін

Ал көз жасы шашырайды, сондықтан оларды санауға болмайды.

Жеңілу.

Егер ол саған кешке келсе,

Оған сәлемімді айт, соны айт

Мен оның мәңгілік қарызындамын және қайтаратын ештеңем жоқ,

Оның көлеңкесі ұзақ жылдар бойы менімен бірге болды.

Хор:

Ол: «Мен сені көптен бері жақсы көремін, мен әрқашан сонда болғым келеді», - деді.

Мен өлгенше қорықтым, еңкейдім, бірақ көп ұзамай үйрендім.

Махаббат қысқа болды.

Кенет қуаныштан қызғанып,

Ол байғұсқа бару үшін басқаларды қалдырды.

Мен Джоймен қалдым, осылайша ақылдырақ деп шештім,

Бәрі керемет сияқты.

бар екеніне қуаныштымын.

Бірақ мен күн сайын көзім жасылға айналатын уақытты асыға күтемін

Ал көз жасы шашырайды, сондықтан оларды санауға болмайды.

Көңілдірек ән айтқым келді, бірақ бірдеңе кедергі болды,

Мен мұздаған терезеге қарадым - сыртта қарлы боран болды.

Мен тыныш және жылы болдым, музыка ойнады,

Және ешқандай қонақтар, дана және түнгі құмарлықтар.

Мен бұл уақытта ешкімді күтпедім, маған ешкім керек емес,

Сондықтан дабыл қоңырауынан селк ете қалдым...