Как ты живёшь без меня - Владимир Кузьмин

Мне снятся странные сны, я где-то там далеко

В плену веселой весны, уже не помню какой.

Зачем ты снишься мне, ведь все давно решено,

Я набираю твой номер, мне холодно.

Нет, я звоню лишь узнать,

Как ты живешь без меня.

С кем делишь беды свои,

Какие песни поешь.

Как я живу без тебя?

Прошла немая тоска,

Все у меня хорошо,

Прекрасно как никогда.

Как тот, с кем ты живешь?

Не обижает ни в чем?

Прости не будем о нем, мне не нужна твоя ложь.

Мне снится, мне снится дочь, я так скучаю по ней,

Ты могла бы помочь мне увидиться с ней.

Я пробираюсь, как вор, к секретам чужой души,

Но видно наш разговор нам не завершить.

Я никогда не звонил и, видно, не позвоню.

Я лишь могу представлять это тысячу раз.

Нет, я звоню лишь узнать,

Как ты живешь без меня.

С кем делишь беды свои,

Какие песни поешь.

Как я живу без тебя?

Прошла немая тоска,

Все у меня хорошо,

Прекрасно как никогда.

Біртүрлі армандарым бар, алыс жердемін

Көңілді көктемнің тұтқынында, қайсысы екені есімде жоқ.

Неге мен туралы армандайсың, өйткені бәрі бұрыннан шешілген,

Мен сіздің нөміріңізді теріп жатырмын, ішім суып кетті.

Жоқ, мен тек білу үшін қоңырау шалып жатырмын

Менсіз қалай өмір сүресің.

Қиындығыңды кіммен бөлісесің,

Қандай әндер айтасыз.

Сенсіз қалай өмір сүремін?

Қайғы кетті

Менде бәрі жақсы,

Бұрынғыдай керемет.

Сіз бірге тұратын адам сияқтысыз ба?

Ештеңені ренжітпейді ме?

Кешір мені, ол туралы айтпай-ақ қояйық, маған сенің өтірігің керек емес.

Армандаймын, қызымды армандаймын, қатты сағындым,

Сіз маған оны көруге көмектесе аласыз.

Біреудің жан сырына ұры сияқты жол саламын,

Бірақ әңгімемізді аяқтай алмаған сияқтымыз.

Мен ешқашан телефон соққан емеспін, қоңырау шалмайтын сияқтымын.

Мен оны мың рет қана елестете аламын.

Жоқ, мен тек білу үшін қоңырау шалып жатырмын

Менсіз қалай өмір сүресің.

Қиындығыңды кіммен бөлісесің,

Қандай әндер айтасыз.

Сенсіз қалай өмір сүремін?

Қайғы кетті

Менде бәрі жақсы,

Бұрынғыдай керемет.