Дождь за окном - Владимир Кузьмин

Стучался дождь в моё окно —

Поговорить со мной хотел.

Ему, наверно, всё равно,

Что у меня так много дел.

Не слышно слов, но о весне

Стучал в стекло, что было сил…

Казалось, он из прошлых дней,

Хотя дождём обычным был.

Дождь за окном

Узнал, что я разлукой болен.

Дождь за окном

Плачет день за днём…

Дождь за окном

О том, что было, мне напомнил…

Откуда дождь узнал?

И плачет за окном…

Дождь за окном…

Его понять мне не дано:

Он об одном, я — о другом.

Стучится дождь в моё окно,

И слёзы льются за стеклом.

Сказал дождю, что весел я,

Грустить и плакать нет причин,

Что ждут меня мои друзья…

И я прошу — пусть замолчит.

Жаңбыр менің тереземді қағып тұрды -

Менімен сөйлескісі келді.

Оған бәрібір емес шығар

Менің көптеген істерім бар екенін.

Ешқандай сөз естілмейді, бірақ көктем туралы

Ол бар күшімен әйнекті қағып кетті ...

Ол өткен күндерден болған сияқты,

Жаңбыр қалыпты болғанымен.

Терезенің сыртында жаңбыр

Мен ажырасудан ауырғанымды білдім.

Терезенің сыртында жаңбыр

Күннен күнге жылап...

Терезенің сыртында жаңбыр

Не болғанын есіме түсіреді...

Жаңбыр қайдан білді?

Ал терезенің сыртында жылап...

Терезенің сыртында жаңбыр…

Мен оны түсіне алмаймын:

Ол бір нәрсе туралы, мен басқа туралы.

Жаңбыр тереземді қағып тұр,

Ал әйнек артында көз жасы төгіліп жатыр.

Жаңбырға көңілді екенімді айттым

Мұңайып, жылауға негіз жоқ

Менің достарым мені не күтіп тұр...

Ал мен сенің аузыңды жабуыңды сұраймын.