Блеск в её глазах - Владимир Кузьмин

Она пришла как ночь, вернув мой непокой

И все во мне смешалось, гнев, любовь и страх.

Она взяла аккорд воздушною рукой

И я увидел блеск в ее глазах.

Припев:

Так шелест ног меня манящий в небо,

Как птиц полет в неведомой дали,

Сводил с ума той несказанной негой,

С которой я не чувствовал земли.

Держи меня, я отрываюсь снова

С моей мечтой нас разделяет только крыльев взмах.

Там все не то таинственно и ново,

Как чудный блеск в ее глазах,

Блеск в ее глазах, блеск в ее глазах.

Когда луна от нас уходит отдохнуть

И звезды замирают в сонных облаках,

В кромешной тьме мне освещает путь

Отраженный небом блеск в ее глазах.

Припев:

Так шелест ног меня манящий в небо,

Как птиц полет в неведомой дали,

Сводил с ума той несказанной негой,

С которой я не чувствовал земли.

Держи меня, я отрываюсь снова

С моей мечтой нас разделяет только крыльев взмах.

Там все не то таинственно и ново,

Как чудный блеск в ее глазах,

Блеск в ее глазах, блеск в ее глазах.

Блеск в ее глазах.

Ол түн сияқты келді, менің мазасыздығымды қайтарды

Менде ашу, махаббат пен қорқыныштың бәрі араласып кетті.

Ол әуе қолымен аккордты алды

Ал мен оның көзінен ұшқынды көрдім.

Хор:

Аяқ сыбдыры мені аспанға шақырады,

Белгісіз қашықтықта ұшқан құстар сияқты,

Мен сені ақылсыз қуанттым,

Одан мен жерді сезбедім.

Мені ұстаңыз, мен қайтадан кеттім

Бізді арманымнан бір қанат қана ажыратады.

Мұнда бәрі жұмбақ және жаңа нәрсе емес,

Оның көзіндегі ғажайып ұшқын сияқты,

Көзінде нұр, көзінде нұр.

Ай бізді демалуға қалдырған кезде

Ал жұлдыздар ұйқылы бұлттарда қатып қалады,

Қараңғы түнде мен үшін жолды жарықтандырады

Оның көздерінде аспан шағылысқан ұшқын.

Хор:

Аяқ сыбдыры мені аспанға шақырады,

Белгісіз қашықтықта ұшқан құстар сияқты,

Мен сені ақылсыз қуанттым,

Одан мен жерді сезбедім.

Мені ұстаңыз, мен қайтадан кеттім

Бізді арманымнан бір қанат қана ажыратады.

Мұнда бәрі жұмбақ және жаңа нәрсе емес,

Оның көзіндегі ғажайып ұшқын сияқты,

Көзінде нұр, көзінде нұр.

Оның көзінде жылтыр.