Национальная идея - Вася Обломов

Порубал Иван Царевич змея, пробудил царевну ото сна,

А национальная идея между тем осталась неясна.

Сжег в печи лохмотья жабьей кожи, выкрав их, пока жена спала.

Акция сработала, но тоже ясности особой не внесла.

А проблем добавилось к тому же — был эффект совсем не тот, что ждал:

Обстановка в доме стала хуже и возник классический скандал.

Проломил Иван дыру в заборе и ушел на подвиги с мечом.

Срезал все дубы у Лукоморья, на одном сундук нашел, причем.

Разломал Иван сундук на части — даже не мечом, а головой.

Думал, в сундуке найдется счастье, а нашелся заяц — как живой.

И сказал Иван, мол, эта шутка — не смешная, как плевок в лицо.

Зайца разрубил, а в зайце — утка.

Утку разломал — а там яйцо.

И уже предчувствуя победу, взял Иван минутный перекур.

И разбил яйцо — как били деды золотые яйца личных кур.

И в ошметках скорлупы и слизи, медленно стекавшей по стволу,

Наш Иван Царевич, взгляд приблизив, обнаружил ржавую иглу.

И рефлекс, отточенный веками, снова в этом случае не спит:

Бац!

Сломал иглу двумя руками заработав гепатит и СПИД.

И убил Бессмертного Кощея, и дворец Кощея сжег дотла.

А национальная идея так же непонятна, как была.

А домой вернулся — там всё то же: мусор, грязь, поломанный забор,

Запах жженой лягушачьей кожи и в глазах жены немой укор.

Плюнул на пол, выбил дверь ногою и ушел геройствовать в ночи.

Пободался с Бабою Ягою — на лопате сжег ее в печи.

Сжег избу куриную в нагрузку, а затем, отчаян и жесток,

Запихал с размаху прямо в гузку Соловью-разбойнику свисток.

А затем вскричал Иван с тоскою: «Господи, ну господи, ну шо?

Шо бы нам сломать еще такое, чтобы разом стало хорошо?»

Где же эта штука?

Кто я?

Где я?

А ведь скоро сказочке конец!

Тут национальная идея стала проясняться наконец.

Даже сам Господь расправил руку, гордо обводя родимый край:

«Верно мыслишь!

Есть в России штука, поломать ее — и будет рай!»

В общем, цель, задача и работа — и в быту, и в сказках, и в кино

— Это взять и поломать чего-то.

Но чего — понять нам не дано.

Что бы нам такое поломать бы?

Но ломаем — и понятно: зря.

Вот сожгли помещечьи усадьбы.

Вот убили веру и царя.

Кулака, эсера и кадета, нэпмана, затем большевика.

Если кто-то не поломан где-то — значит не дошла еще рука.

Всех переломали, вроде чисто.

Счастье наступило?

Вот же х*р!

Ладно, поломали коммунистов.

Поломали весь СССР.

Если в годы прежнего застоя мы сносили храмы с площадей,

То теперь, полив святой водою, разломали статуи вождей.

Следом поломали демократов, снова укрепили вертикаль.

Что ни поломаешь — все утрата.

Что ни поломаешь — будет жаль.

Бьемся, бьемся, вкладываем душу, искренне ломаем, как никто!

Только каждый раз, чего порушим, всё опять окажется не то!

Ждем мы, что возвысится культура, возродятся фабрики, кино,

И в музей вернется жабья шкура, что спалили мы давным-давно.

Пропадут коррупция и пробки, медицина встанет в полный рост…

Но никто не слышит голос робкий, а ответ необычайно прост:

Чтоб Иван Царевич вышел принцем и от бед избавился на раз,

Поломать-то нужно главный принцип: принцип все ломать, что видит глаз.

Иван Царевич жыланды кесіп, ханшайымды ұйқысынан оятты,

Бұл арада ұлттық идея түсініксіз болып қалды.

Ол пешке бақа терісінің шүберектерін күйдіріп, әйелі ұйықтап жатқанда ұрлап кеткен.

Әрекет жұмыс істеді, бірақ ол да көп айқындық әкелмеді.

Мәселелер де қосылды - нәтиже күткендей болмады:

Үйдегі жағдай ушығып, классикалық жанжал туды.

Иван қоршауды бұзып, қылышпен ерліктерге барды.

Мен Лукоморье маңындағы барлық емен ағаштарын кесіп тастадым, оның үстіне бір сандық таптым.

Иван кеудені сындырды - тіпті қылышпен емес, басымен.

Кеудеде бақыт болады деп ойладым, бірақ қоян бар - тірідей.

Ал Иван айтты, олар бұл әзіл күлкілі емес, бетіне түкіру сияқты.

Ол қоянды кесіп тастады, ал қоянның ішінде үйрек болды.

Мен үйректі сындырдым - және жұмыртқа бар.

Жеңісті күткен Иван бір минуттық үзіліс жасады.

Ал ол жұмыртқаны сындырды - аталар жеке тауықтардың алтын жұмыртқаларын ұрғандай.

Қабық пен шырыш түйірлерінде, магистральдан баяу ағып жатыр,

Біздің Иван Царевич жақынырақ қарап, тот басқан инені тапты.

Ғасырлар бойы жетілген рефлекс бұл жағдайда қайтадан ұйықтамайды:

Bang!

Инені екі қолымен сындырып, гепатит пен СПИД-ке шалдыққан.

Және ол Өлмейтін Кощейді өлтіріп, Кощейдің сарайын жермен жексен етті.

Ал ұлттық идея қандай болса, дәл солай түсініксіз.

Ол үйге оралды - ол жерде бәрі бірдей: қоқыс, кір, сынған дуал,

Күйген бақа терісінің иісі мен әйелінің көзінен мылқау сөгіс.

Еденге түкіріп, есікті бір теуіп ашты да, түнде батыр сияқты әрекет ету үшін кетіп қалды.

Ол Баба Ягаға бас ұрды - оны пештегі күрекпен өртеп жіберді.

Ол тауық үйін жүкке дейін өртеп жіберді, содан кейін шарасыз және қатыгез,

Ол ысқырықты қарақшы бұлбұлдың құйрығына тықты.

Содан кейін Иван мұңайып айқайлады: «Мырза, жарайды, Ием, жақсы ма?

Неліктен біз басқа нәрсені сындырамыз, сонда ол бірден жақсы болады?»

Бұл қай жерде?

Мен кіммін?

Мен қайдамын?

Жақында ертегі аяқталады!

Міне, ұлттық идея ақыры айқындала бастады.

Тіпті Жаратқанның өзі қолын жайып, туған жерін мақтанышпен айналдырды:

«Дұрыс ойлайсың!

Ресейде бір нәрсе бар, оны бұзыңыз - сонда жұмақ болады!

Жалпы мақсат, міндет және жұмыс – күнделікті өмірде де, ертегіде де, кинода да

- Бұл бір нәрсені алып, сындыру.

Бірақ түсіну үшін бізге не берілмейді.

Біз бұлай нені бұзамыз?

Бірақ біз бұзамыз - және бұл анық: бекер.

Олар сарайларды өртеп жіберді.

Олар сенім мен патшаны өлтірді.

Құлак, социалистік-революционер және кадет, Непман, одан кейін большевик.

Егер біреу бір жерде сынбаған болса, онда қол әлі жетпеген.

Бәрі сынған, таза сияқты.

Бақыт келді ме?

Міне, x * r!

Жарайды, коммунистерді сындырды.

Олар бүкіл КСРО-ны жарып жіберді.

Алдыңғы тоқырау жылдары ғибадатханаларды алаңдардан қиратсақ,

Енді қасиетті суды құйып, олар көсемдердің мүсіндерін сындырды.

Одан кейін демократтар бұзылып, вертикаль қайтадан күшейді.

Сіз бұзғанның бәрі - жоғалту.

Сіз нені бұзсаңыз да, өкінішті болады.

Біз күресеміз, күресеміз, жанымызды соған саламыз, ешкімге ұқсамай шын жүректен сынамыз!

Тек бір нәрсені жойған сайын бәрі қайтадан бұрыс болып шығады!

Біз мәдениеттің көтерілуін күтеміз, зауыттар, кинотеатрлар,

Ал баяғыда өртеп жіберген бақа терісі музейге қайта оралады.

Сыбайлас жемқорлық пен кептеліс жойылады, медицина өз биігіне көтеріледі...

Бірақ қорқақ дауысты ешкім естімейді және жауап өте қарапайым:

Иван Царевич князь болып шығып, қиыншылықтардан бірден құтылуы үшін,

Сіз негізгі принципті бұзуыңыз керек: көз көргеннің бәрін бұзу принципі.