Грубым дается радость - Вася Обломов

Грубым даётся радость, нежным даётся печаль.

Мне ничего не надо, мне никого не жаль.

Жаль мне себя немного, жалко бездомных собак

Эта прямая дорог меня привела в кабак.

Что ж вы ругаетесь, дьяволы?

Иль я не сын страны?

Каждый из нас закладывал, за рюмку свои штаны,

Мутно гляжу на окна в сердце тоска и зной,

Катится, в солнце измокнув улица передо мной.

А на улице мальчик сопливый, воздух поджарен и сух.

Мальчик такой счастливый и ковыряет в носу.

Ковыряй, ковыряй, мой милый!

Суй туда палец весь!

Только вот с этой силой в душу свою не лезь.

Я уж готов, я робкий.

Глянь на бутылок рать.

Я собираю пробки, душу мою затыкать.

Я уж готов, я робкий.

Глянь на бутылок рать.

Я собираю пробки, душу мою затыкать.

Дөрекіге қуаныш, жұмсаққа мұң беріледі.

Маған ештеңе керек емес, ешкімді аямаймын.

Аздап өзімді аяймын, қаңғыбас иттерге жаным ашиды

Мына түзу жол мені тавернаға апарды.

Неге таласып жатырсыңдар, шайтандар?

Елдің баласы емеспін бе?

Әрқайсымыз бір стақан шалбар үшін кепілге қойдық,

Мен мұң мен ыстықтың жүрегінде терезелерге бұлыңғыр қараймын,

Дөңгеленіп, күн астында көшені сулап алдымда.

Ал көшеде бала түтіккен, ауасы қуырылған, құрғақ.

Бала қуанып, мұрнын алады.

Таңда, таңда, жаным!

Бүкіл саусағыңызды сонда қойыңыз!

Тек осы күшпен сіздің жаныңызға кірмеңіз.

Мен дайынмын, мен қорқамын.

Әскердің бөтелкелеріне қараңызшы.

Мен тығындарды жинаймын, жанымды тығындаймын.

Мен дайынмын, мен қорқамын.

Әскердің бөтелкелеріне қараңызшы.

Мен тығындарды жинаймын, жанымды тығындаймын.