Трагедия - Вася Обломов

Мы смотрим фильмы с одними и теми же лицами,

Игры с угадыванием, различными блицами.

Похожие друг на друга одинаковые дома,

Серые, чёрные, унылые города.

На телеэкране сменяют друг друга,

Герои развлекательного досуга.

Как-будто певицы, как-будто на сцене

Искусственные аплодисменты.

И опять на арене чьи-то жёны, дети и их подруги,

И где-то в пригороде Калуги.

За сценой местного дома культуры,

Печальный промоутер считает купюры.

На приезжий спектакль не идёт народ,

От пропавшей еды разболелся живот.

Кругом плохие гостиницы и холод собачий,

Ему таксист опять не находит сдачи.

Повторяются темы для обсуждения,

Снова власть, народ, общественное мнение.

Развитие демократии, падение культуры,

Ремонт в квартире, горящие туры.

Герои глянца и простой народ,

Где встретил, с кем провёл Новый Год.

Выложить фотографию, написать коммент,

Лайкнуть видео, поймать нужный момент.

И каждый день повторение предыдущего,

Оправдание своего хлеба насущного.

Словно белка в колесе, движется по наклонной,

Серый пейзаж, заключённый в раме оконной.

В поисках смысла и каких-нибудь идеалов,

Следим за вымышленными героями сериалов.

Они смелые, они выходят за рамки,

А мы даже дома живём, как пауки в банке.

Мы смеёмся, думая, что это комедия

Но наша жизнь по своей сути - трагедия.

Мы исчезнем, не оставив ничего после себя,

С надеждой, что про нас вспомнит семья.

Нам кажется, что вся жизнь впереди,

Даже, если мы в самом конце пути.

Мы пытаемся развлечься, чтоб не умереть от скуки

И представляем, какими будут наши внуки.

Словно мёртвые рыбы, плывём по течению,

Ни к какому не приходя заключению.

Каждому из нас не хватает терпимости,

Наша жизнь - какой-то ком несправедливости.

Теплится в темноте с мая до апреля,

И совсем нету света в конце тоннеля.

Мы можем предполагать, но мы не знаем, что важно.

Нам не ясно, как жить, и умирать страшно.

Біз фильмдерді бірдей жүзбен көреміз

Болжамдар, түрлі блиц ойындары.

Бір-біріне ұқсас үйлер,

Сұр, қара, күңгірт қалалар.

Олар теледидар экранында бірін-бірі ауыстырады,

Ойын-сауық қаһармандары.

Әншілер сияқты, сахнадағыдай

Жасанды шапалақ.

Тағы да аренада біреудің әйелдері, балалары және олардың құрбылары,

Ал Калуга маңындағы бір жерде.

Жергілікті мәдениет үйінің сахнасында,

Қайғылы промоутер банкноттарды санайды.

Қонақ қойылымға адамдар бармайды,

Тамағымның жетіспеуінен ішім ауырды.

Жаман қонақүйлер мен иттердің бәрі суық,

Таксист тағы да оған ақша таппайды.

Талқылауға арналған тақырыптар қайталанады

Тағы да билік, халық, қоғамдық пікір.

Демократияның дамуы, мәдениеттің құлдырауы,

Пәтерде жөндеу, ыстық турлар.

Жылтыр мен қарапайым адамдардың кейіпкерлері,

Жаңа жылды қайда кездестірдім, кіммен өткіздім.

Фото жариялау, пікір жазу,

Бейнеге лайк басып, дұрыс сәтті ұстаныңыз.

Ал күн сайын алдыңғысын қайталау,

Күнделікті наныңызды ақтау.

Дөңгелектегі тиін сияқты, төмен қарай жылжиды

Терезе жақтауымен қоршалған сұр пейзаж.

Мағынаны және кейбір идеалдарды іздеу

Біз сериалдың ойдан шығарылған кейіпкерлеріне ілесеміз.

Олар батыл, олар асып түседі

Ал біз тіпті үйде, банкадағы өрмекшілер сияқты өмір сүреміз.

Комедия деп күлеміз

Бірақ біздің өміріміз – трагедия.

Ештеңе қалдырмай жоғалып кетеміз

Отбасы бізді еске алады деген үмітпен.

Бізге бүкіл өмір алда сияқты,

Тіпті біз жолдың ең соңында болсақ та.

Жалқаулықтан өлмеу үшін көңіл көтеруге тырысамыз

Ал біздің немерелеріміз қандай болатынын елестетіп көріңізші.

Біз өлі балық сияқты ағынмен жүреміз

Мен ешқандай қорытындыға келген жоқпын.

Әрқайсымызға толеранттылық жетіспейді,

Біздің өміріміз әділетсіздіктен тұрады.

Мамырдан сәуірге дейін қараңғыда жарқырайды,

Ал туннельдің соңында жарық жоқ.

Біз болжай аламыз, бірақ не маңызды екенін білмейміз.

Бізге қалай өмір сүру түсініксіз, ал өлу қорқынышты.