Нищая - Валерия, Russian National Orchestra

Зима, метель и в крупных хлопьях при сильном ветре снег валит.

У входа в храм одна, в лохмотьях старушка нищая стоит...

И, подаяния ожидая, она все тут с клюкой своей,

И летом, и зимой босая... подайте Христа ради ей!

Подайте Христа ради ей!

Сказать ли вам, старушка эта как двадцать лет тому жила.

Она была мечтой поэта и слава ей венок плела.

Когда она на сцене пела Париж в восторге был от ней.

Она соперниц не имела...подайте Христа ради ей!

Подайте Христа ради ей!

Бывало после представления ей от толпы проезда нет.

И молодежь от восхищения гремела "Браво" ей вослед.

Какими пышными хвалами кадил ей круг ее гостей -

При счастье все дружатся с нами, при горе нету тех друзей... При горе нету тех друзей...

Святая воля провидения... Артистка сделалась больна,

Лишилась голоса и зрения и бродит по миру одна.

Бывало, нищий не боится прийти за милостыней к ней,

Она ж у вас просить стыдится...подайте Христа ради ей!

Подайте Христа ради ей!

Қыс, боран және қатты желмен үлкен үлпектерде қар жауады.

Ғибадатхананың кіреберісінде жалғыз, шүберек киген, қайыршы кемпір тұр ...

Садақа күтіп, таяғымен бәрі сонда,

Жазда да, қыста да жалаңаяқ ... ол үшін Мәсіхті бер!

Ол үшін Мәсіхті бер!

Айтпақшы, бұл кемпір жиырма жыл бұрынғыдай өмір сүрген.

Ол ақынның арманы еді, оның даңқы гүл шоқтарын тоқты.

Ол сахнада ән айтқан кезде, Париж оған қатты қуанды.

Оның қарсыластары болған жоқ ... ол үшін Мәсіхті беріңіз!

Ол үшін Мәсіхті бер!

Бұл көпшіліктің оған презентациясынан кейін болды.

Ал жастар оның артынан «Браво» деп таң қалды.

Оның қонақтарының шеңбері оны қандай керемет мақтаумен айыптады -

Бақытта бәрі бізбен дос, қайғыда ол достар жоқ... Қайғыда ол достар жоқ...

Провиденстің қасиетті еркі... Актриса ауырып қалды,

Дауысы мен көру қабілетінен айырылып, әлемді жалғыз кезеді.

Бұрын қайыршы оған қайыр сұраудан қорықпайтын,

Ол сенен сұрауға ұялады ... ол үшін Мәсіхті бер!

Ол үшін Мәсіхті бер!