Я тебя отпустила - Валерия, Russian National Orchestra, Игорь Крутой

Ты говоришь «Пройдет и это.

На свете было так всегда».

Пройдет пора тепла и света, опять настанут холода.

Ты говоришь «Пройдет и это.»

Но не могу поверить в ложь.

Ты просто сам ушел от света туда, где ночь и серый дождь.

Припев:

Не ищу, не грущу над свечою оплывшей.

Я тебя отпущу, человек разлюбивший.

На судьбу не ропщу — все забыла, простила.

Я тебя отпущу.

Я тебя отпустила!

Ты говоришь: «Пройдет и это» — в твоих словах металл и лед.

Ты говоришь, что песня спета, но ведь и жизнь, и жизнь пройдет.

Ты говоришь, а я не слышу — еще жива моя любовь.

Я от нее еще завишу, но всё равно прощусь с тобой.

Припев:

Не ищу, не грущу над свечою оплывшей.

Я тебя отпущу, человек разлюбивший.

На судьбу не ропщу — все забыла, простила.

Я тебя отпущу.

Я тебя отпустила!

На судьбу не ропщу, всё забыла, простила!

Я тебя отпущу, я тебя отпустила.

Я тебя отпущу, я тебя отпустила.

Я тебя отпущу, я тебя отпустила.

Сіз: «Бұл да өтеді.

Дүниеде әрқашан осылай болған».

Жылу мен жарықтың уақыты өтеді, суық қайта келеді.

«Бұл да өтеді» дейсіз.

Бірақ өтірікке сене алар емеспін.

Түн мен сұр жаңбыр жауып тұрған әлемді өзің тастадың.

Хор:

Қарамаймын, ісінген шыраққа мұңаймаймын.

Мен сені жіберемін, ғашық болған адам.

Мен тағдырға ренжімеймін - мен бәрін ұмыттым, мен кешірдім.

Мен сені жіберемін.

Мен сені жібердім!

«Бұл да өтер» дейсің – сөзіңде металл мен мұз бар.

Ән айтылады дейсің, өмір де, өмір де өтеді.

Сіз сөйлейсіз, бірақ мен естімеймін - менің махаббатым әлі тірі.

Мен оған әлі де тәуелдімін, бірақ бәрібір сенімен қоштасамын.

Хор:

Қарамаймын, ісінген шыраққа мұңаймаймын.

Мен сені жіберемін, ғашық болған адам.

Мен тағдырға ренжімеймін - мен бәрін ұмыттым, мен кешірдім.

Мен сені жіберемін.

Мен сені жібердім!

Мен тағдырға ренжімеймін, мен бәрін ұмыттым, мен кешірдім!

Мен сені жіберемін, мен сені жіберемін.

Мен сені жіберемін, мен сені жіберемін.

Мен сені жіберемін, мен сені жіберемін.