Оправдаешь ли ты - Валерия, Russian National Orchestra

Оправдаешь ли ты — мне других оправданий не надо

Заблужденья мои и метанья во имя мечты?

В непробуженном сне напоённого розами сада

Наклоняясь ко мне при луне, оправдаешь ли ты?

Оправдаешь ли ты за слова, что шептались когда — то,

Пробуждая мечту под покровом ночной темноты?

Краток сон в мире грёз.

и надежды ушли без возврата.

Их теперь отвергаю без слёз… оправдаешь ли ты?

Оправдаешь ли ты, что опять столько раз разуверяясь,

Я однажды тебе возвращу полевые цветы.

Ведь и ты через год, через два ни на что ни надеясь,

Станешь чуждым, как те, что ушли… оправдаешь ли ты?

Ведь и ты через год, через два ни на что ни надеясь,

Станешь чуждым, как те, что ушли… оправдаешь ли ты?

Ақтап бересіз бе – маған басқа сылтаулар керек емес

Менің адасуларым мен арман атымен лақтыруым?

Оянбаған арманда раушан гүлге толы бақ

Айдың жарығында маған қарай еңкейіп, ақталасың ба?

Бір кездері сыбырлаған сөздерді ақтайсың ба,

Түнгі қараңғылықтың астында арман ояту ма?

Армандар әлеміндегі қысқа арман.

ал үміттер қайтарымсыз сөнеді.

Енді мен оларды көз жасымсыз бас тартамын... ақтап бересіз бе?

Сенімді талай рет жоғалтып, қайта ақтай аласыз ба?

Мен саған дала гүлдерін бір күні қайтарамын.

Өйткені, сен, бір жылдан кейін, екіден кейін, ештеңеге үміттенбей,

Кеткендер сияқты жат боласың... ақтап бересің бе?

Өйткені, сен, бір жылдан кейін, екіден кейін, ештеңеге үміттенбей,

Кеткендер сияқты жат боласың... ақтап бересің бе?