Колдовство - Валерий Ободзинский

Твои глаза как два тумана,

Как два прыжка из темноты.

Каким путем, каким обманом

В двадцатый век прокралась ты?

Hаворожив лиху беду мне,

Возникла ты средь бела дня,

И понял я, что ты колдунья

Тобою околдован я!

(вариант: И что пропал навеки я!)

Всё решилось проще бы, проще бы, проще бы

Триста лет назад иль, может, даже сто!

За одни глаза тебя сожгли б на площади

Потому что это- колдовство!

Все чаще мне ночами снится

Далекий век, где ты жила.

Там на снегу толпа тесниться,

И на костре кипит смола.

Гул голосов как гул прибоя,

И воронье кричит, кружа.

И на костре горит с тобою

Моя безвинная душа!

Всё решилось проще бы, проще бы, проще бы

Триста лет назад иль, может, даже сто!

За одни глаза тебя сожгли б на площади

Потому что это- колдовство!

И никуда теперь не деться —

Бежать что толку от судьбы?

Двадцатый век не знает средства

От колдовства и ворожбы.

И город вдруг исчез бетонный

Бреду, как в сказочных лесах,

И вновь тону в твоих бездонных,

В твоих загадочных глазах!

Всё решилось проще бы, проще бы, проще бы

Триста лет назад иль может даже сто!

За одни глаза тебя сожгли б на площади

Потому что это колдовство!!!

Сенің көздерің екі бұлт сияқты

Қараңғыдан екі секіргендей.

Қандай амал, қандай алдау

Сіз ХХ ғасырға жасырын кірдіңіз бе?

Маған бақытсыздықты сиқырлап,

Тапа-тал түсте көріндің,

Ал сенің бақсы екеніңді түсіндім

Мен саған сиқырландым!

(нұсқа: Мен мәңгілікке кеттім!)

Барлығы оңай, оңай, оңай шешілетін еді

Үш жүз жыл бұрын, мүмкін тіпті жүз жыл бұрын!

Бір көзің үшін алаңда күйіп кетер едің

Өйткені бұл сиқырлық!

Көбінесе түнде түс көремін

Сіз өмір сүрген шалғай дәуір.

Онда, қарда, қалың топ,

Ал шайыр отта қайнайды.

Дауыстың дүбірі серфингтің гуіліндей,

Ал қарға айналып жылайды.

Және сенімен бірге отқа күйеді

Менің бейкүнә жаным!

Барлығы оңай, оңай, оңай шешілетін еді

Үш жүз жыл бұрын, мүмкін тіпті жүз жыл бұрын!

Бір көзің үшін алаңда күйіп кетер едің

Өйткені бұл сиқырлық!

Енді баратын жер жоқ -

Тағдырдан қашудың не керегі бар?

Жиырмасыншы ғасыр ештеңе білмейді

Бақсылық пен көріпкелдіктен.

Ал қала кенеттен бетон болып жоғалып кетті

Мен ертегі ормандарындай кезіп жүрмін,

Тағы да мен сенің түпсіздеріңізге батып бара жатырмын,

Сенің жұмбақ көздеріңде!

Барлығы оңай, оңай, оңай шешілетін еді

Үш жүз жыл бұрын, мүмкін тіпті жүз жыл!

Бір көзің үшін алаңда күйіп кетер едің

Өйткені бұл сиқырлық!!!