Nockio - T9

Фиг его знает, что за коктейли в головах lady:

Maybe!

Be!

Или как-нибудь на неделе baby…

Соседи по столику в клубе «Mr.

Ruby McGraidy»

Того и гляди пепелили сзади наряды Freddy.

«Послушай…», «Да», «Сегодня как-то все по другому!»,

«Ммм…», «В голову по слову снова мысли тянут весну!

Just for you хочу я сердцем петь песню,

Ведь ты мне нравишься!», «О, я позвоню…»

И все, без остановки — фотки, видеоролики,

Улыбки, бутылки шампанского на барной стойке,

Стэйки, стопки горой на столике!

По боку, что под руку дураку… «Merсi Bocu!!!»

«Ку-ку…», «Ууу, кто снес мне голову?»,

«Давай вставай кутила!», «Отстань, не могу!»,

«Слабак, «Ну-ка ноги в руки и бегом в душ,

Станет легче, обещаю, ты же должен сорвать куш!»,

Да уж, дела и встречи никто не отменял!

Надо зажигать свечи и пыл, чтобы был бал!

Так, телефон — взял!

Деньги, ключи — взял!

Вроде все… Ну так и вперед, чемпион — погнал!!!

Взжжжж.

…Пропели петли,

У подъезда его ждал вовсе не Bentley!

Даже Jet Li и Ice T. ездили на такси…

«37-ой на месте!

Куда везти?».

Boom — klick, в городе час пик,

Нервы дергает как струны паренек тик,

Big traffic jam на дорогах, и Пол часа до переговоров с важными людьми…

«С этими пробками я точно опоздаю!

Может пешком идти?

Не уверен, не знаю…

Или на метро что ли?

Бежать, стоять, потеть.

А, была ни была, дела есть дела!

Должен успеть!»

И все бегом, притом галопом по капотам,

Потом топотом по путям и потайным тропам,

Non-Stop'ом назло копам, хоп и в метро!

«Доброе утро, bro!», — Кто-то толкнул его…

«О-оу!

Стоп, здесь что-то не то…

Какой-то странный голос, плюс картуз и пальто!

Да кто это такой вообще, и кстати где он?!

Эй, ты, стой!

Мой телефон!

Вот га**он!!!»

Полумертвый, полуживой, злой,

Повесив на нос груз, неспеша шел домой.

А голова гудела, будто старый гобой, на пробой…

«Да что ж за день сегодня такой!»

Уже в кармане новый телефон, но номера

И фото на память пропали без следа.

А в такт руке кивает только бутылка вина…

«Сейчас напьюсь и буду спать допоздна!»

За окном ливень… Скажите сколько время?

Грусть опускает веки, черно-белое бремя.

Один в пустой квартире, телефон молчит,

Звук как можно громче, может кто-нибудь вспомнит!

В этом закрытом пространстве недостаточно места

Для моих эмоций!

Все не так просто…

Кто бы налил кофе, спросил бы «как дела?»,

Четыре дня без входящих в списке телефона!

Живем среди людей, а кажется, что нет,

Ложимся спать одни ночью, не понимая сути.

Так хочется залить свои невзгоды крепким…

Да идите вы к черту!

Нам не по пути!

Я знаю все про мир, я помню легкий образ,

Бегущий по волнам и по обрывкам фраз…

Тоска уже внутри, мне надоело здесь!

Я собираю сумки и хорошие вести.

-…Алло!

— Привет!

А помнишь мы познакомились с тобой в клубе?

Әйелдің басында қандай коктейль бар екенін кім біледі?

Мүмкін!

Болуы!

Немесе нәресте аптасында…

Mr.

Руби МакГрэди»

Қараңызшы, Фреддидің киімдері артынан күл болды.

«Тыңдаңыз ...», «Иә», «Бүгін бәрі басқаша!»,

«Ммм...», «Ойлар менің басыма көктемді қайтадан тартып жатыр!

Тек сен үшін жүрегіммен ән айтқым келеді,

Өйткені, сен маған ұнайсың!», «Ой, мен қоңырау шаламын...»

Міне, тоқтаусыз - фотолар, бейнелер,

Күлімсіреу, бардағы шампан бөтелкелері,

Стейктер, үстелде қадалар!

Бүйірде, ақымақ қолының астында... "Merci Bocu!!!"

«Ку-ку...», «Ууу, басымды кім ұшырды?»,

«Кәне, тұр, ішімдік!», «Мені жалғыз қалдыр, мен алмаймын!»,

«Әлсіз,» Жүр, аяқтарын қолыңа алып, душқа жүгір,

Бұл оңайырақ болады, мен уәде беремін, сіз джекпотты жеңуіңіз керек!

Иә, ешкім бизнес пен кездесулерді тоқтатқан жоқ!

Доп болуы үшін шырақ жағып, от жағу керек!

Сонымен, телефонды алыңыз!

Ақша, кілт - алды!

Бәрі болған сияқты... Жарайды, алға, чемпион - кеттік!!!

Wzzzzzzzz.

... ілмектер ән салды,

Оны кіре берісте күтіп тұрған Бентли емес еді!

Тіпті Джет Ли мен Айс Т таксиге отырды...

«37 орында!

Қайда апару керек?

Бум - басыңыз, қалада қарбалас уақыт

Бала кенедей тартылған жүйкелер,

Жолдардағы үлкен кептеліс және маңызды адамдармен келіссөздерге жарты сағат қалғанда...

«Осы кептелістермен мен міндетті түрде кешігіп қаламын!

Сіз жаяу бара аласыз ба?

Мен сенімді емеспін, мен білмеймін ...

Немесе метрода бір нәрсе ме?

Жүгіру, тұру, терлеу.

Ал, олай емес, заттар заттар!

Уақытында болуы керек!"

Барлығы жүгіреді, сонымен қатар капюшондардың үстінен жүгіреді,

Содан кейін жолдар мен құпия жолдармен тепкіңіз,

Полицейлерге, хоп пен метроға ренжімеңіз!

«Қайырлы таң, аға!» Оны біреу итеріп жіберді...

«О-о!

Күте тұрыңыз, мұнда бірдеңе дұрыс емес...

Біртүрлі дауыс, сонымен қатар қалпақ пен пальто!

Әйтеуір ол кім, айтпақшы ол қайда?!

Эй сен, тоқта!

Менің телефоным!

Міне, ақымақ!!!"

Жарты өлі, жартылай тірі, зұлым

Мұрнына жүк іліп алып, үйіне жайлап жүрді.

Оның басы ескі гобой сияқты дірілдеп жатты ...

«Иә, бүгінгі күн қандай күн!»

Жаңа телефон қазірдің өзінде қалтада, бірақ сандар

Ал естелік фотосуреттер із-түзсіз жоғалып кетті.

Тек бір бөтелке шарап қолмен уақытында басын изеді ...

«Енді мен мас болып, кеш ұйықтаймын!

Сыртта жаңбыр жауып тұр... Айтыңызшы, сағат қанша?

Мұңды қабақты, ақ пен қараны түсіреді.

Бос пәтерде жалғыз, телефон үнсіз,

Дыбыс барынша қатты, мүмкін біреу есіне түсірер!

Бұл жабық кеңістікте орын жеткіліксіз

Менің эмоцияларым үшін!

Бұл қарапайым емес…

Кім кофе құяды, «қалайсың?» деп сұрайды,

Кіріс телефондар тізімінсіз төрт күн!

Біз адамдар арасында өмір сүреміз, бірақ олай емес сияқты,

Түнде мәнін түсінбей жалғыз ұйықтаймыз.

Сондықтан мен өзімнің қиындықтарымды қатты төгкім келеді ...

Иә, тозаққа кет!

Біз жолда емеспіз!

Мен дүниенің бәрін білемін, есімде жеңіл бейне,

Толқындар бойымен және фрагменттердің үзінділерімен жүгіру ...

Сағыныш әлдеқашан іште, Мен мұнда болудан шаршадым!

Мен сөмкелер мен жақсы жаңалықтар жинаймын.

-…Сәлеметсіз бе!

- Эй!

Клубта кездескеніміз есіңде ме?