The Light - Sun Kil Moon

Her eyes could have only been born of this ocean

Delph blue, longing and weepy, they want me so much to want you

All wrapped up beside you and winded after you’ve taken me

My mind’s roaming free, dozing, dazing, drifting out of this evening

With a verse so sweetly sung

And to a world we’ve longed to come

But somehow we are not one

And all her lavender meadows, so fragrant and beautiful

And at your dining room table, the sun falls on my face so warm

And all the turbulent highways I’ve taken to get here

To you in this home in this moment, for that I am grateful

Though this house feels like an old lost song

That calls for me to play along

Somehow I don’t belong

The night lit by moon, the day sun

Oh baby, I’m wondering how come

The light is nearly gone

Her soul could have only been born of a wild oak

So far reaching and swaying and free, but stands stoically alone

When the skies come apart, she leans over so helpless and cowering

Until the storms come to cease and somehow she’s the only one standing

And though we’ve grown so close, my love

And though these nights we’ve spent so many of

A part of me is numb

Her eyes look up to me, so open and true

Our window’s in perfect clear view

That somehow I can’t see through

Оның көздері тек осы мұхиттан туған болар еді

Дельф көгілдір, сағынышпен және жылаумен, олар менің сені қалайтынымды қалайды

Барлығы сізден тұратын және сіз мені қабылдағаннан кейін оралған

Менің ойымның роуминг, қиналып, ұнамды, душар ету

Әдемі айтылған өлеңмен

Және біз бір дүниеге келдік

Бірақ біз бір емеспіз

Оның барлық лаванда шалғындары өте хош иісті және әдемі

Және сіздің асханаңыздың үстелінде күн менің бетіме күн сәулесі түседі

Мен мұнда жету үшін барлық турбулентті магистральдарды                                        Мен осында                            |

Осы сәтте саған осы сәтте, үшін мен ризамын

Бұл үй ескі жоғалған ән сияқты

Бұл мені бірге ойнауға  шақырады

Қалай болса да мен  тиесілі емеспін

Аймен жарықтандырылған түн, күндізгі күн

О, балақай, мен қалай болды деп ойлап тұрмын

Жарық  өшуге жақын

Оның жаны жабайы емен ағашынан ғана туылуы мүмкін еді

Әзірге жетіп, теңселіп, еркін, бірақ жалғыз тұрады

Аспан ыдыраған кезде, ол дәрменсіз және қорқады

Дауыл басылып, әйтеуір ол жалғыз тұрғанша

Екеуміз өте жақын болып кеткенімізге қарамастан, махаббатым

Осы түндер де біз соншама көп жұмсадық

Менің бір бөлігім жансыз  

Оның көздері маған қарайды, соншалықты ашық және шынайы

Тереземіз өте анық көрінеді

Мұны мен көре алмаймын