Tellereisen - Stillste Stund

Ich blute, aber es hindert mich nicht daran

Meinen Körper mit kräftigen Stößen

Weiter durch das Geäst zu treiben

Ihre Stimmen scheinen langsam

Im Dunkel zurückzufallen…

(Er entkommt!)

Bin ich auch außer Atem, so scheine

Ich jetzt mein Tempo gefunden zu haben

Weiter!

Immer weiter!

Doch mein Raumsinn warnt mich…

Etwas stimmt nicht!

(Nicht den Weg!)

Ah!

Ein heftiger Schmerz schießt

In meinen linken Vorderlauf.

Ich stürze

Der Schmerz führt meine Sinne zu den scharfen Kanten

Der gesplitterten Knochen in meinem Bein

Ich hänge zwischen zwei mächtigen Metallkrallen

Die mein Bein unnachgiebig umschließen, fest!

Panik!

Wie von Sinnen versuche ich mich durch

Hastiges Zerren aus der Falle zu befreien

— vergebens.

Vergebens!

Ich bin hilflos.

Hilflos wie einst

In den ersten Stunden meines Erwachens

Aus einem traumlosen Schlaf…

Aber ich war nicht allein

(Treib hinfort!!!)

Ich erinnere mich…

Мен қан кетіп жатырмын, бірақ бұл мені тоқтатпайды

Менің денем күшті соққылармен

Әрі қарай филиалдар арқылы жүру үшін

Олардың дауыстары баяу сияқты

Қараңғыда артта қалу...

(Ол қашып кетеді!)

Менің де тынысым тарылса, солай көрінеді

Мен қазір өз қарқынымды таптым

Жалғастыру!

Жалғастыру!

Бірақ менің ғарыш сезімім мені ескертеді ...

Бірдеңе дұрыс емес!

(Жол емес!)

Ах!

Өткір ауырсыну пайда болады

Менің сол жақ алдыңғы аяғымда.

мен құладым

Ауырсыну сезімдерімді өткір жиектерге апарады

Менің аяғымның сынған сүйектері

Мен екі күшті темір тырнақтың арасында ілулі тұрмын

Аяғымды қайыспай, мықтап орап!

Дүрбелең!

Мен есінен танып қалғандай, жолымды сынап көремін

Тұзақтан құтылу үшін асығыс сүйрету

— бекер.

Бекер!

Мен шарасызмын.

Бұрынғыдай дәрменсіз

Менің оянғанымның алғашқы сағаттарында

Армансыз ұйқыдан...

Бірақ мен жалғыз емес едім

(Жүзіп кетіңіз!!!)

Менің есімде бар…