Die Teufelsbuhle - Stillste Stund

Unschuld weiß davon nicht, doch neulich Nacht sah ich sie sich wie auf

Katzenpfoten davonstehlen, als sie uns alle schlafend wähnte

Ich folgte ihr mit ebenso leisen Schritten bis hin zu einem seltsamen Brunnen

Sie stieg über die Mauer und glitt hinunter.

Ich dachte nicht weiter darüber

nach und kletterte ihr hinterher

Ich folgte ihr hinunter in die Dunkelheit.

Unbemerkt immer tiefer in die

Dunkelheit…

Ich weiß, sie ist schuldig, weiß sie ist schuldig

Sie ist schuldig, schuldig!

Ich weiß, sie belügt dich, weiß sie betrügt dich

Sie verbiegt sich.

Unschuld belügt dich!

Und wenn Du das nächste Mal ihr in die Augen siehst

Denk an die Worte, die ich Dir sage:

Ich weiß, sie ist schuldig, weiß sie ist schuldig

Sie ist schuldig.

Unschuld ist schuldig!

Schenk mir nur, schenk mir nur einen Blick

Ich beschwöre Dich!

Schenk mir nur, schenk mir nur einen Blick

Und ich betöre Dich…

Je tiefer ich kletterte, desto unangenehmer wurde die Luft, bis es schließlich

nahezu unerträglich wurde

Mit großer Erleichterung konnte ich irgendwann endlich Boden unter meinen Füßen

spüren.

Die Steine waren feucht

Die Luft war stickig und so drückend warm, dass mir beinahe die Sinne schwanden.

Ich musste mich zusammenreißen

Benommen folgte ich weiter einem niedrigen Gang und Unschulds Silhouette,

die ich jetzt nur noch vage vor mir vermuten konnte…

Ich weiß, sie ist schuldig, weiß sie ist schuldig

Sie ist schuldig, schuldig!

Ich will sie in Flammen sehen, sie soll in Flammen stehen

Sie muss brennen.

Unschuld soll brennen!

Und wenn Du das nächste Mal ihre Hand berührst

Denk an die Worte, die ich Dir sage:

Ich weiß, sie ist schuldig, weiß sie ist schuldig

Sie ist schuldig.

Unschuld ist schuldig!

Gib mir nur, gib mir nur Deine Hand

Ich führe Dich!

Gib mir nur, gib mir nur Deine Hand

Und ich verführe Dich…

Ich weiß, sie ist schuldig…

(Willst du nicht mit mir gehen?

Doch du kannst in meiner Welt nicht sehen!)

Denn als ich schließlich am Ende des Ganges in eine Halle gelangte,

erhellt von glutartigem Licht

Sah ich, was ich meinen Lebtag nicht vergessen kann…

1 — da lag Unschuld

2 — da lag Falschheit

3 — da lag Hinterhalt

4 — da lag Verderbtheit

5 — und 666

Und mag sie noch so viele Blumen im Haar tragen

Und mag sie Dir auch den nächsten Tanz mit einem Lächeln schenken

Freund, solltest Du nicht zu viel wagen

Denn sei gewiss, Unschuld wird nicht an Dich dabei denken

Komm tanz´ mit mir!

Бейкүнә бұл туралы білмейді, бірақ кеше түнде мен оны көрдім

Біз бәріміз ұйықтап жатырмыз деп ойлаған кезде мысықтың табандарын ұрлау

Мен оның соңынан бейтаныс субұрқаққа дейін тыныш қадамдармен жүрдім

Ол қабырғадан асып түсіп, төмен қарай сырғанап түсті.

Мен бұл туралы бұдан әрі ойламадым

және оның соңынан көтерілді

Мен оның соңынан қараңғылыққа түстім.

Ешқашан байқамаған тереңірек

Қараңғылық…

Мен оның кінәлі екенін білемін, оның кінәлі екенін білемін

Ол кінәлі, кінәлі!

Мен оның саған өтірік айтып жатқанын білемін, оның сені алдап жатқанын білемін

Ол иіледі.

Кінәсіздік сізге өтірік айтады!

Ал келесі жолы оның көзіне қарасаң

Менің саған айтатын сөздерімді ойлап көрші:

Мен оның кінәлі екенін білемін, оның кінәлі екенін білемін

ол кінәлі

Жазықсыздық кінәлі!

Маған берші, маған бір қарашы

Мен сені шақырамын!

Маған берші, маған бір қарашы

Ал мен сені алдаймын...

Мен тереңдеген сайын ауа ыңғайсызданды, ақырына дейін

дерлік төзгісіз болды

Ақырында аяғымды жерде тауып алғаным қатты жеңілдеді

сезім.

Тастар дымқыл болды

Ауаның дымқыл және ыстық болғаны сонша, мен өзімді жоғалтып ала жаздадым.

Мен өзімді тартуға тура келді

Мен аң-таң болып, аласа дәлізді және бейкүнәліктің сұлбасын жалғастыра бердім

Оны мен енді тек бұлдыр ғана болжауға болатынмын...

Мен оның кінәлі екенін білемін, оның кінәлі екенін білемін

Ол кінәлі, кінәлі!

Мен оның жанып жатқанын көргім келеді, ол жанып тұруы керек

Ол күйіп қалуы керек.

Жазықсыздық өртенеді!

Ал келесі жолы сіз оның қолын ұстасаңыз

Менің саған айтатын сөздерімді ойлап көрші:

Мен оның кінәлі екенін білемін, оның кінәлі екенін білемін

ол кінәлі

Жазықсыздық кінәлі!

жай ғана маған бер, маған қолыңды бер

Мен сені басқарамын!

жай ғана маған бер, маған қолыңды бер

Ал мен сені азғырамын...

Мен оның кінәлі екенін білемін...

(Менімен бармайсың ба?

Бірақ сен менің әлемімде көре алмайсың!)

Өйткені мен дәліздің соңындағы дәлізге жеткенде,

жарқыраған сәулемен жарықтандырылған

Мен өмір бойы ұмыта алмайтын нәрсені көрдім...

1 — кінәсіздік жатыр

2 — жалғандық болды

3 — сол жерде буксирленген

4 — бұзықтық бар

5 — және 666

Шашына қанша гүл тақса да

Ал келесі биді күлімдеп берсін

Досым, артық батылдық жасамау керек

Өйткені, Кінәсіздік сізді ойламайды

Кел менімен биле!