Desolation - Stillste Stund

Entlaubt sind die Zweige

Unter denen eine todeswunde Kreatur aufschreit

Süchtig danach, die Dunkelheit

Welche sie bereits umgibt, zu durchbrechen

Und ihre Seele inmitten eines lichten Schimmers

Aufsteigen zu sehen

Doch du bemerkst sie nicht

Ein weiteres Geräusch stürzt durch den Wald:

Ich kann deine Stimme erkennen

Wie einen Donner, der mein Trommelfell zerreisst

Wie Wind, der mir den Atem nimmt

Meine Seele verschliesst sich stumm

Tautropfen fallen gleich Tränen in das Laub

Du kannst mich nicht hören

Du bist einfach taub

Du tanzt deinen grausigen Tanz

Auf dem Boden deiner Ignoranz

Wie blasser Mädchen Todesreigen

Vor dem grossen Schweigen

Eine Erscheinung tritt in den Wald:

Ich kann deine Gestalt erkennen

Wie einen Blitz, der mich erblinden lässt

Wie Licht, das mir raubt die Sicht

Meine Seele verschliesst sich stumm

Tau gleich Blut von Ästen rinnt

Du kannst mich nicht sehen

Du bist einfach blind

Бұтақтар жалаңаш

Оның астында өлімші жараланған жаратылыс айғайлайды

Қараңғылыққа тәуелді

Оларды қоршап тұрған нәрсені бұзу

Оның жаны жарқыраған жарқыраудың ортасында

көтерілуін көру

Бірақ сіз оларды байқамайсыз

Орманда тағы бір дыбыс естіледі:

Мен сіздің дауысыңызды тани аламын

Күннің күркіреуі құлақ қалқанымды жарып жібергендей

Демімді кетіретін жел сияқты

Менің жаным үнсіз жабылады

Шық тамшылары жапырақтың жасындай төгіледі

сен мені ести алмайсың

Сен жай ғана саңыраусың

Сіз қорқынышты биіңізді билейсіз

Сіздің білімсіздігіңіздің негізінде

Өлім билейтін бозғылт қыздар сияқты

Үлкен тыныштық алдында

Орманда елес пайда болады:

Мен сіздің пішініңізді көремін

Мені соқыр ететін найзағай сияқты

Көзімді айыратын жарық сияқты

Менің жаным үнсіз жабылады

Шық бұтақтардан қан сияқты ағып жатыр

Сен мені көре алмайсың

Сен тек соқырсың