La ballade des pendus - Serge Reggiani

Frères humains qui après nous vivez,

N’ayez les coeurs contre nous endurciz,

Car, si pitié de nous pouvres avez,

Dieu en aura plus tost de vous merciz.

Vous nous voyez cy attachez cinq, six:

Quant de la chair, que trop avons nourrie,

Elle est pieça devorée et pourrie,

Et nous, les os, devenons cendre et pouldre.

De nostre mal personne ne s’en rie:

Mais priez Dieu que tous nous vueille absouldre!

Se freres vous clamons, pas n’en devez

Avoir desdain, quoy que fusmes occiz

Par justice.

Toutesfois, vous savez

Que tous hommes n’ont pas bon sens rassiz;

Excusez nous, puis que nous sommes transsis,

Envers le filz de la Vierge Marie,

Que sa grace ne soit pour nous tarie,

Nous preservant de l’infernale fouldre.

Nous sommes mors, ame ne nous harie;

Mais priez Dieu que tous nous vueille absouldre!

La pluye nous a debuez et lavez,

Et le soleil dessechez et noirciz:

Pies, corbeaulx nous ont les yeulx cavez

Et arraché la barbe et les sourciz.

Jamais nul temps nous ne sommes assis;

Puis ça, puis la, comme le vent varie,

A son plaisir sans cesser nous charie,

Plus becquetez d’oiseaulx que dez a couldre.

Ne soyez donc de nostre confrarie;

Mais priez Dieu que tous nous vueille absouldre.

Prince Jhesus, qui sur tous a maistrie,

Garde qu’Enfer n’ait de nous seigneurie

Garde qu’Enfer n’ait de nous seigneurie:

A luy n’ayons que faire ne que souldre.

Hommes, icy n’a point de mocquerie;

Mais priez Dieu que tous nous vueille absouldre.

Бізден кейінгі адам ағайындар,

Бізге жүректерің қатып қалмасын,

Өйткені бізге аяушылық болса,

Құдай сізге тезірек рахмет айтады.

Сіз бес, алты тіркегенімізді көресіз:

Артық тамақтандырған етімізге келсек,

Ол жұтылып, шіріген,

Ал біз, сүйектер, күл мен ұнтақты боламыз.

Біздің бақытсыздыққа ешкім күлмейді:

Бірақ бәрімізді кешіруімізді Алладан тіле!

Ағайындар айқайлайсыңдар, біз оған қарыз емеспіз

Менсінбеу үшін, сіз occiz не болғаныңызға қарамастан

Әділдікпен.

Дегенмен, сіз білесіз

Барлық еркектерде дұрыс парасаттылық жоқ;

Кешіріңіз, біз қатып қалғандықтан,

Мәриямның ұлына,

Оның рақымы біз үшін сөнсін,

Бізді тозақ найзағайынан сақтайды.

Біз өлдік, бізді қумаңыз;

Бірақ бәрімізді кешіруімізді Алладан тіле!

Жаңбыр бізді тұмандандырып, жуды,

Ал күн солып, қараңғылайды:

Мысырлар, қарғалар көзімізді жауып тұр

Сақал мен қасты жұлып алды.

Біз ешқашан отырмаймыз;

Содан кейін жел өзгерген сайын,

Оның разылығы бойынша бізді үздіксіз алып жүреді,

Тамақтан гөрі құстар көбірек.

Ендеше біздің бауырластықтан болмаңдар.

Бірақ Алладан дұға етіңіз, бәріміз кешірілсін.

Князь Иса, бәрінен бұрын мейірбикеге ие,

Тозақты бізге билік етуден сақта

Тозақты бізге билік етуден сақта:

Оған қиналудан басқа шаруамыз қалмасын.

Еркектер, мұнда келеке жоқ;

Бірақ Алладан дұға етіңіз, бәріміз кешірілсін.