Nerdesin Deme - Sehabe, Ayça Özefe

Ner’desin deme bana

Yürüyorum bomboş sokaklara

Ne umut var inan ne hatıra

Yalnızlık sarar dudaklarımı

Ner’desin deme bana

Yürüyorum bomboş sokaklara

Ne umut var inan ne hatıra

Yalnızlık sarar dudaklarımı

Bir sabah uyandığında uzaklarımız olur

Eğme yüzünü ve lütfen dudaklarını koru

Bazen hissedersin tenini dokunmadan hiç

Oksijeni yemişim bana kokun gerekir

Bir gün hiçbir şey yokmuş gibi gel omzuma yaslan

Hayat o an akıp gitsin yapmayalım hesaplar

Velev ki korkarsan uzak durma yaklaş

Gözlerini kapat dudaklarıma saklan

Onlar ne düşünüyor bilmiyorum da huzursuz değilim

Senle ben, biz lüzumsuz değiliz

Kıyılarıma değmeyen der: «Taş kalpli o»

Sensiz bu kalp bir ülke ama başkenti yok

Nr’desin deme bana

Yürüyorum bomboş sokaklara

N umut var inan ne hatıra

Yalnızlık sarar dudaklarımı

Ner’desin deme bana

Yürüyorum bomboş sokaklara

Ne umut var inan ne hatıra

Yalnızlık sarar dudaklarımı

Biz hiçtik ama heptik

Sen gülerken bebektin

Gitme diyemedim de kalmalıydın belki

Nefesim ol benim

Karanlığıma yol verip

Gitmem gerekirse gitmem

Lütfen kov beni

Belki bugün doğum günüm boğazım boğum benim

Tutsak değiliz ama kurdum o hapisleri

Kanat çırpmalıyım ütopyama çıkmalıyım

Haklı olmak değil mutlu olmak isterim

Belki bugün sondu, belki bir daha yokum

Bebeğim rujunu sür dudaklarıma oku

Belki de yalnızlık daha şıktır

Ben sana değil bize aşıktım

Ner’desin deme bana

Yürüyorum bomboş sokaklara

Ne umut var inan ne hatıra

Yalnızlık sarar dudaklarımı

Ner’desin deme bana

Yürüyorum bomboş sokaklara

Ne umut var inan ne hatıra

Yalnızlık sarar dudaklarımı

Қайда екеніңді айтпа

Мен бос көшелерде келе жатырмын

Үміт те, сену де, есте сақтау да жоқ.

Жалғыздық ернімді орап жатыр

Қайда екеніңді айтпа

Мен бос көшелерде келе жатырмын

Үміт те, сену де, есте сақтау да жоқ.

Жалғыздық ернімді орап жатыр

Бір күні таңертең оянсаң, біз алыстамыз

Бетіңізді бүкпеңіз және ерніңізді ұстаңыз

Кейде теріңізді ұстамай-ақ сезінесіз

Мен оттегін жедім, сен мені иіскеуің керек

Ештеңе болмағандай келіп, бір күні иығыма сүйеніңіз

Сол сәтте өмір ағып кетсін, есеп-қисап жасамайық

Қорықсаң да алыста қалма, жақында

Көзіңді жұмып, ерніме тығыл

Мен олардың не ойлайтынын білмеймін, бірақ мен тыныш емеспін

Сен де, мен де артық емеспіз

Жағама қол тигізбейтін: «Тас жүректі» дейді.

Сенсіз бұл жүрек ел, бірақ астанасы жоқ

Сіз Nr екеніңізді айтпаңыз

Мен бос көшелерде келе жатырмын

N үміт бар, маған сеніңіз, қандай естелік

Жалғыздық ернімді орап жатыр

Қайда екеніңді айтпа

Мен бос көшелерде келе жатырмын

Үміт те, сену де, есте сақтау да жоқ.

Жалғыздық ернімді орап жатыр

Біз әрқашан ештеңе емеспіз

Күлгенде сен сәби едің

Мен саған барма деп айта алмадым, мүмкін сен қалуың керек еді

менің тынысым бол

Қараңғылығыма жол беру

Баруым керек болса, бармаймын

мені жұмыстан босатуыңызды өтінемін

Бәлкім, бүгін менің туған күнім – тамағым – көмейім

Біз тұтқын емеспіз, бірақ мен ол түрмелерді құрдым

Мен қанат қағуым керек, утопияма баруым керек

Мен дұрыс болғым келмейді, мен бақытты болғым келеді

Бәлкім, бүгін біткен шығар, тағы да кеткен шығармын

Балам ерін далабымды менің ерніме қойды

Мүмкін жалғыздық талғампазырақ шығар

Мен саған емес бізге ғашық болдым

Қайда екеніңді айтпа

Мен бос көшелерде келе жатырмын

Үміт те, сену де, есте сақтау да жоқ.

Жалғыздық ернімді орап жатыр

Қайда екеніңді айтпа

Мен бос көшелерде келе жатырмын

Үміт те, сену де, есте сақтау да жоқ.

Жалғыздық ернімді орап жатыр