Siyah Beyaz Bir Gökkuşağı - Sehabe

Sevgi çıkmaz sokağında en kral dilenciydim

Gözleri beyaz güneşti, bense loş bir gölgeydim

Semalarda şahlanan kalbimin elleriydi

«Sev hadi be» der gibiydi, kimsecikler bilmedi

Askılarda kaldı eller, dualar dilde bitti

Eski yarlar şimdi eller, kalbi yabancı etti

Gözlerimde sular, seller, denizler taştı yetti

Baksalar bi fark ederler, mutluluk döndü gitti

Evet göz kapaklarım düştü, hem de perde perde

Yalın ayakla yürüyen ayak, geçmişime vur bir tekme

Ağlatıp gülen yanak masum durur pembe pembe

Kalbe vurur sille tokat, umudumuz nerde?

Neyse ey güzel prenses gökkuşağına beni koy

Sen güneşle bütünleş, sen her türlü mutlu ol

Seha siyah da bi' seyyah misali ay ve yıldız

Beraber görünür müyüz eflatuna beni sor

Lütfen gecemi bırak git

Rüyalar bile sensiz olmuyor

Sabır çoktan usansa da bak kalp

Bu kalp vazgeçmiyor

Bir tutam fidan umut yeşermeden göçer gider

Tek susam inan hudut, gurur bu maçı kaybeder

Nedeni yokken onca bulanım modlarında bir keder

Bedeli belli olsa ölümün önüne lanetim yeter

Nefes alış verişlerimde buhranın etkisi

Ben asık suratlı sade manzara (aynalarda)

Görülemez ki gün yüzü hep karanlık gökyüzü

Gölgelerde kralım ancak güneş yüzüme küstü

Anılarımda sen ve ben yarım kalan bir film gibi

Acılarımda sen desen gönlüme yağan tipi

Sessiz cinnetin selamı suretimde sel

Gökkuşaklarımda on sekiz neden damla damla

Neyse ey güzel prenses gökkuşağına beni koy

Görülemez ki gün yüzü, hep karanlık gökyüzü

Seha siyah da bi' seyyah misali ay ve yıldız

Gölgelerde kralım ancak güneş yüzüme küstü

Lütfen gecemi bırak git

Rüyalar bile sensiz olmuyor

Sabır çoktan usansa da bak kalp

Bu kalp vazgeçmiyor

Yedi renkli beyaz açmış iki gözümün arasına

Yağmurlar diner gözükmüş yaşlarım kalmayınca

Güneş burda açmaz olmuş mutluluk olmayınca

Mevsimler bahara dönmüş ama hepsi sonbahar

Bu güvercin zeytin dalını artık sana getiremez

Kanatları kırıldı bak bütün umutları gibi

İnsanlar anlamaz zaten anlamayın beklemem

Bana kağıt ve kalem verin başka bir şey istemem

Yollar uzar gidermiş, yalnızlığım yoldaşım

Gecelerimde tuzlu kolyem, karabasan arkadaşım

Gözlerimde bulutsun, yağmurlar haykırışım

Yedi renkli beyaz arası siyah beyaz kalmışım

Neyse ey güzel prenses gökkuşağına beni koy

Sen güneşle bütünleş, sen her türlü mutlu ol

Seha siyah da bi' seyyah misali ay ve yıldız

Beraber görünür müyüz eflatuna beni sor

Lütfen gecemi bırak git

Rüyalar bile sensiz olmuyor

Sabır çoktan usansa da bak kalp

Bu kalp vazgeçmiyor

Мен махаббаттың тұйық көшесіндегі ең патша қайыршы болдым

Оның көзі аппақ күн еді, мен күңгірт көлеңке едім

Аспанда соғып тұрған жүрегімнің қолдары еді

«Сүйемін» дегендей болды, ешкім білмеді

Қолдар ілгіштерге ілініп, дұғалар тілде аяқталды

Ескі жаралар енді қолдар, жүректі бөтен

Көз алдымда сулар, тасқындар мен теңіздер толып кетті.

Қараса, байқайды, бақыт қайтып, кетті

Иә, қабақтарым түсіп кетті, екі перде де

Жалаң аяқ басып, өткенімді тепкілеп

Жылатып, күлдіретін бет бейкүнә қызғылт қызғылт болып көрінеді

Жүрекке ұрады, үмітіміз қайда?

Әйтеуір, сұлу ханшайым, мені кемпірқосаққа сал

Күнмен бір боласың, Қай жағынан да бақытты боласың

Сеха ай мен жұлдызды саяхатшыдай қап-қара

Екеуміз бірге шығамыз ба, мен үшін күрең түстен сұра

Өтінемін, түнімді кетіріңізші

Сенсіз тіпті армандар да болмайды

Сабыр шаршаса да, жүрекке қараңыз

Бұл жүрек мойымайды

Бір шоқ көшет үміт өспей жатып өледі

Жалғыз күнжіт, шекараға сенеді, мақтаныш бұл матчтан жеңіледі

Ешқандай себепсіз жүрек айнуының барлық режимдеріндегі қайғы

Құны белгілі болса да, ажал алдында қарғысым жетеді.

Депрессияның тыныс алуыма әсері

Мен қарапайым көріністі мазаладым (айнада)

Күннің үнемі қара аспан болатыны көрінбейді

Мен көлеңкеде патшамын, бірақ күн менің бетімде ашуланады

Менің естеліктерімде сіз бен біз аяқталмаған фильм сияқтымыз

Сен менің жүрегімде жаңбыр жауатын түріңсің

Үнсіз ессіздіктің сәлемі менің бейнемді басып жатыр

Менің кемпірқосақыма он сегіз себеп тамшылап түседі

Әйтеуір, сұлу ханшайым, мені кемпірқосаққа сал

Күн көрінбейді, әрқашан қараңғы аспан

Сеха ай мен жұлдызды саяхатшыдай қап-қара

Мен көлеңкеде патшамын, бірақ күн менің бетімде ашуланады

Өтінемін, түнімді кетіріңізші

Сенсіз тіпті армандар да болмайды

Сабыр шаршаса да, жүрекке қараңыз

Бұл жүрек мойымайды

Ашылған екі көзімнің арасы жеті түсті аппақ

Көз жасым қалмаған соң жаңбыр тоқтайтын сияқты

Бақыт жоқ жерде күн өлді

Жыл мезгілдері көктемге бұрылды, бірақ бәрі күз

Бұл көгершін енді сізге зәйтүн бұтағын әкеле алмайды

Оның қанаттары сынған барлық үміттері сияқты

Адамдар бәрібір түсінбейді, түсінбейді, күтпеймін

Маған қағаз бен қалам беріңіз, басқа ештеңе қаламаймын

Жолдар ұзақ, жалғыздығым – жолдасым

Түндерімдегі тұз алқам, түнгі досым

Сен менің көзімдегі бұлтсың, жаңбыр менің зарымсың

Жеті түстің, ақ пен қараның арасында қалып қойдым

Әйтеуір, сұлу ханшайым, мені кемпірқосаққа сал

Күнмен бір боласың, Қай жағынан да бақытты боласың

Сеха ай мен жұлдызды саяхатшыдай қап-қара

Екеуміз бірге шығамыз ба, мен үшін күрең түстен сұра

Өтінемін, түнімді кетіріңізші

Сенсіз тіпті армандар да болмайды

Сабыр шаршаса да, жүрекке қараңыз

Бұл жүрек мойымайды