Les excuses - Safia Nolin

J’ai appris à tort que les gens se déguisent

Ils attendent la mort sous le toit des églises

Que sur les montagnes se couchent le matin

Les années sauvages qui nous rendent humains

J’ai appris à tort que tu te déguises

Que tu jures fort sous le toit des églises

Que sur les montagnes tu couches les femmes

Que dans ta bouche les chansons rendent l'âme

Quand l’envie brûlera nos dieux

Quand la mort brisera ses vœux

Quand la raison fendra en deux

Ravale tes os

Excuse-toi au feu

Ravale tes eaux

Excuse-toi au feu

Мен адамдардың киінетінін қате түсіндім

Олар шіркеулердің төбесінде өлімді күтеді

Таңертең тауларда жатыр

Бізді адам еткен жабайы жылдар

Мен сенің бетперде болғаныңды қате білдім

Шіркеулердің төбесінде дауыстап ант етесің

Сіз әйелдерді тауларға жатқызасыз

Аузыңдағы әндер елес береді

Қашан қызғаныш біздің құдайларымызды өртеп жібереді

Өлім уәдесін бұзған кезде

Ақыл екіге бөлінгенде

Сүйектеріңізді жұтып қойыңыз

Өрт үшін кешірім сұра

Суларыңды жұтып ал

Өрт үшін кешірім сұра