Mélancolie - Patrick Watson, Safia Nolin

Je me lève le matin

Une café dans ma main

Et c’est ben gris dehors

Je lis les nouvelles

Ça m'énerve

Toujours la fin du monde

Je retourne dans mon lit

Pas besoin de faux sourire

Sous le son de la pluie

Mais je suis bien

Quand je me cache

En dessous de la mélancolie

En dessous de la mélancolie

Pas d’attente

Facilement content

Pas besoin de me soûler avec ta poésie

Pas besoin d'être triste pour être tranquille et bien dans le silence

Là solitude

C’est un câlin trop long et trop bien

J’entends les gens dehors

Criss le monde sont trop énervés pour moi

Pis mes murs qui shake à cause mes voisins qui baisent

J’espère j’ai pas un parking ticket

Mais je suis trop bien

Je suis trop bien

En dessous de cette mélancolie

Je suis trop bien

En dessous de cette mélancolie

Y’a quelque chose qui chante

Parfaites comme vous êtes

Moi et moi-même

Comme à la fin du monde

Мен таңертең тұрамын

Қолымда кофе

Ал сырты шынымен сұр

Мен жаңалықтарды оқыдым

Бұл мені ренжітеді

Әрқашан дүниенің соңы

Мен төсегіме ораламын

Өтірік күлудің қажеті жоқ

Жаңбырдың дыбысы астында

Бірақ мен жақсымын

Мен жасырған кезде

Меланхолиядан төмен

Меланхолиядан төмен

Күту жоқ

Оңай риза

Поэзияға мас болу керек емес

Тыныштықта тыныш және жақсы болу үшін қайғырудың қажеті жоқ

Онда жалғыздық

Бұл тым ұзақ және тым жақсы құшақтау

Мен сырттағы адамдарды естимін

Крисс адамдар мен үшін тым ашуланады

Менің қабырғаларым дірілдейді, өйткені көршілерім

Менде тұрақ билеті жоқ деп үміттенемін

Бірақ мен тым жақсымын

Мен тым жақсымын

Осы меланхолия астында

Мен тым жақсымын

Осы меланхолия астында

Бірдеңе ән айтып жатыр

сіз сияқты мінсіз

мен және өзім

Дүниенің соңындағы сияқты