Les chemins - Safia Nolin

Je perds mon corps

Dans les montagnes qui partent en fumée

J’enterre ma tête

Qui veut se reposer

De toutes les possibilités

Du huitième jour que je veux toucher

Ce soir, c’est jour de fête

Je passe par les chemins oubliés

Tant que la mort n’est pas loin

Je pourrai passer

Tant que la mort n’est pas loin

Je pourrai passer

Je mens comme je respire

Et je respire comme je me noie

J’ai peur du cœur et de l'âme

Je sais que la lune le sent

Ce soir, c’est jour de fête

Je passe par les chemins oubliés

Tant que la mort n’est pas loin

Je pourrai passer

Tant que la mort n’est pas loin

Je pourrai passer

Мен денемді жоғалтып аламын

Түтінге оранған тауларда

Мен басымды көмемін

Кім демалғысы келеді

Барлық мүмкіндіктерден

Мен қол тигізгім келетін сегізінші күн

Бүгін кеш - мереке күні

Мен ұмытылған жолдармен жүремін

Өлім алыс болғанша

Мен өте алатынмын

Өлім алыс болғанша

Мен өте алатынмын

Мен тыныс алғандай өтірік айтамын

Ал мен суға батып бара жатқандай дем аламын

Мен жүрегіммен және жаныммен қорқамын

Мен оны ай сезетінін білемін

Бүгін кеш - мереке күні

Мен ұмытылған жолдармен жүремін

Өлім алыс болғанша

Мен өте алатынмын

Өлім алыс болғанша

Мен өте алатынмын