La laideur - Safia Nolin

J’ai pris la poudre d’escampette

J’ai jamais dit où j’allais

J’ai pris goût à disparaître

Je sais même pas où j’m’en vais

Ça peut pas être pire qu’ici

Ici je meurs à petits cris

Ça peut pas être plus mauvais

J’irai là où il fait moins laid

Toute seule, je m’en vais toute seule

Sans peur, j’avance sans peur

Ailleurs, j’irai ailleurs

Mais j’ai menti parce qu’au fond j’ai peur

La poudre est toujours dans ma poche

Je sais pas qui je veux être

J’ai peur que quelqu’un me reproche

De pas avoir su quoi en faire

D’avoir gaspillé ma chance

De m'être noyée dans ce monde immense

D’avoir pris la solution

La plus proche de la déception

Toute seule, je m’en vais toute seule

Sans peur, j’avance sans peur

Ailleurs, j’irai ailleurs

Mais j’ai menti parce qu’au fond j’ai peur

Écoute pas c’que j’dis

Je sais pas j’suis qui

Je me suis crue forte comme le vent

La naïveté d’un enfant

Мен ұшып кеттім

Мен қайда баратынымды ешқашан айтпадым

Мен жоғалып кетуді ұнататынмын

Мен қайда барарымды да білмеймін

Мұндағыдан жаман болуы мүмкін емес

Міне, мен тыныш өлемін

Бұдан жаман болуы мүмкін емес

Мен шіркін азырақ жерге барамын

Жалғыз, мен жалғыз барамын

Қорықпай алға қараймын

Басқа жерге, мен басқа жерге барамын

Бірақ мен өтірік айттым, өйткені мен қатты қорқамын

Ұнтақ әрқашан менің қалтамда

Мен кім болғым келетінін білмеймін

Біреу мені кінәлай ма деп қорқамын

Онымен не істерін білмей

Менің мүмкіндігімді босқа жібергенім үшін

Осы үлкен әлемде өзімді батып кету

Шешімді қабылдау үшін

Көңілсіздікке ең жақын

Жалғыз, мен жалғыз барамын

Қорықпай алға қараймын

Басқа жерге, мен басқа жерге барамын

Бірақ мен өтірік айттым, өйткені мен қатты қорқамын

Менің айтқанымды тыңдама

Мен кім екенімді білмеймін

Мен жел сияқты күштімін деп ойладым

Баланың аңғалдығы