Pedacito de Cielo (En Directo) - Roberto Goyeneche

La casa tenía una reja

Pintada con quejas

Y cantos de amor

La noche llenaba de ojeras

La reja, la hiedra

Y el viejo balcón…

Recuerdo que entonces reías

Si yo te leía

Mi verso mejor

Y ahora, capricho del tiempo

Leyendo esos versos

¡lloramos los dos!

Los años de la infancia

Pasaron, pasaron…

La reja está dormida de tanto silencio

Y en aquel pedacito de cielo

Se quedó tu alegría y mi amor

Los años han pasado

Terribles, malvados

Dejando esa esperanza que no ha de llegar

Y recuerdo tu gesto travieso

Después de aquel beso

Robado al azar…

Tal vez se enfrió con la brisa

Tu cálida risa

Tu límpida voz…

Tal vez escapó a tus ojeras

La reja, la hiedra

Y el viejo balcón…

Tus ojos de azúcar quemada

Tenían distancias

Doradas al sol…

¡Y hoy quieres hallar como entonces

La reja de bronce

Temblando de amor…

Үйде қоршау болды

шағымдармен боялған

және махаббат әндері

Түн қара шеңберлерге толы болды

Шарбақ, шырмауық

Ал ескі балкон…

Сол кезде күлгеніңіз есімде

сені оқысам

менің ең жақсы өлеңім

Ал енді, уақыттың қыңырлығы

сол өлеңдерді оқу

Екеуміз жылаймыз!

Балалық шақ

Олар өтті, өтті...

Шарбақ сонша тыныштықтан ұйықтап жатыр

Және аспанның кішкентай бөлігінде

Сенің қуанышың мен менің махаббатым қалды

Жылдар өтті

қорқынышты, зұлым

Жетпейді деген үмітті қалдыру

Ал сенің ерсі қимылың есімде

осы сүйістен кейін

Кездейсоқ ұрланған…

Бәлкім, желмен салқындаған шығар

сенің жылы күлкің

сенің ашық дауысың...

Мүмкін бұл сіздің қара шеңберлеріңізден құтылған шығар

Шарбақ, шырмауық

Ал ескі балкон…

Күйіп қалған қант көздерің

олардың арақашықтығы болды

Күнде алтын…

Ал бүгін сіз сол кездегідей тапқыңыз келеді

Қола қоршау

Махаббаттан дірілдеп...