Carrousel - Roberto Goyeneche

Nada mas que tus ojos castaños

En un año perdido y marchito

Nada mas que un rondin pequeñito

Y un pequeño poema en menor

Nada mas que un afan de distancia

En tu infancia feliz de novela

Y tu frenza rebelde y tu espuela

Nada mas nada mas nada mas

Carrousel van rodando cansados

Tus colores pintados a mano

Con su tibia ilusion de verano

Y sus vanos recuerdos de ayer

Carrousel organito gastado

Musiquita de todos los dias

Porque quieres volverme al pasado

Si el pasado no quiere volver

Un osito de trompa manchada

En tu almohada de nieve y de raso

Y un recuerdo siguiendo tus pasos

En la tarde que quiere llover

Nada mas que un ayer sin memoria

En tu historia lejana y trigueña

Y tu risa que pequeña

Nada mas nada mas nada mas

Қоңыр көздеріңнен басқа ештеңе жоқ

Жоғалған және қурап қалған жылда

Кішкене рондиннен басқа ештеңе жоқ

Және минордағы шағын өлең

Алысқа ұмтылудан басқа ештеңе жоқ

Сіздің бақытты романыңызда балалық шағыңыз

Ал сенің бүлікші маңдайың мен шыбың

артық ештеңе артық ештеңе жоқ

Карусель шаршап келе жатыр

Түстеріңіз қолмен боялған

Жаздың жылы иллюзиясымен

Ал сенің кешегі бос естеліктерің

Тозған орган карусель

Күнделікті шағын музыка

Өйткені сен мені өткенге қайтарғың келеді

Өткен қайта оралғысы келмесе

Дөңді аю

Қар мен атлас жастығыңда

Және сіздің қадамдарыңыздан кейінгі естелік

Түстен кейін жаңбыр жауғысы келеді

Ессіз өткен кешегі күннен артық ештеңе жоқ

Сіздің алыс және қараңғы тарихыңызда

Ал күлкіңіз қандай кішкентай

артық ештеңе артық ештеңе жоқ