Mi Canción de Ausencia - Roberto Goyeneche, Armando Pontier y su Orquesta

Ya tengo miedo

Del invierno frio

Y del otoño

Con sus hojas muertas…

Del viento hiriente

Cuando silba y clava

Como un puñal su gris canción

De ausencia

Y tengo miedo

Porque estoy tan solo

Que no me encuentro

Ni en mi soledad

Quiero ser ciego

Y olvidarlo todo

Pero te veo

Aunque no estes mas

Y hasta ese cielo

Con sus nubes negras

Que con la lluvia

Llora su pesar

Pinta el paisaje

De mi vida oscura

Pero te siento

Pues, no se llorar

Llevo en mi mente

Su canción de ausencia

Oigo tu voz de nieve y de cristal

Todo te nombra

Cuando estoy tan solo

Porque te siento

Aunque no estes mas

Мен қазірдің өзінде қорқамын

суық қыстың

және күз

Өлі жапырақтарымен...

жаралы желден

Ол ысқырып, шегелегенде

Қанжардай оның сұр әні

жоқтығы

Ал мен қорқамын

Себебі мен жалғызбын

Мен өзімді таба алмаймын

Тіпті жалғыздығымда да емес

Мен соқыр болғым келеді

және бәрін ұмыт

Бірақ мен сені көремін

Сен енді жоқ болсаң да

және сол аспанға дейін

оның қара бұлттарымен

жаңбыр ше

қайғысын жылайды

пейзажды бояу

менің қараңғы өмірімнен

бірақ мен сені сезінемін

Жарайды, мен қалай жыларымды білмеймін

санамда алып жүремін

Сенің жоқтық әнің

Мен сіздің қар мен әйнектің дауысын естимін

бәрі сені атайды

мен жалғыз қалғанда

өйткені мен сені сезінемін

Сен енді жоқ болсаң да