Te Extraño - Raul Paz

Oh, oh, oh!

Hoy no es día de sentarme a esciribr mil palabras sobre un papel,

voy girando sobre mi tratando de encontrarte sin poder,

las distancias nunca se merecen,

yo necesito a veces sentirte para andar, besarte para andar.

Los recuerdos son canciones que un día terminan sin principio y sin final,

yo sé que aquí nadie se arrepiente que el tiempo debe pasar,

los domingos que siempre han estado mal,

se mueren de silencio desde que tú no estás,

porque a decir verdad, la vida no nos sobra.

Yo te extraño, en esta extraña soledad,

tú te quedas con mis años, yo me quedo con mi edad

yo te extraño y hace tiempo que lo sé

antes de irte antes de aquella vez, antes de aquel lugar, de comprender.

Y hace rato que naufrago por mi y no quiero descender,

allá afuera el cielo está siempre azul, como estaba la última vez,

y esta noche yo me iré a caminar,

entre las sombras de un lugar perdido donde tú no estás, donde no estarás

Tengo ganas de verte descubriendo el secreto de tu café,

sin palabras, sin sonrisas, solo sintiéndome,

esta habana que no para de vivir,

y tú no estás al menos cerca para reír, o para mi, tan solo para mi.

Yo te extraño, pues casi todo se fue, en el color de tus ojos en el sabor de tu

piel,

yo te extraño, siento tu sombra en la pared

de esta ciudad que nunca pierda y que sabe allá y hoy no te ve

Oh, no, no, no, no te ve!

Oh, no, no, no, no te ve!

(Gracias a Maria por esta letra)

Ой ой!

Бүгін отырып, қағазға мың сөз жазатын күн емес,

Мен сені күшсіз іздеуге тырысамын,

қашықтыққа ешқашан тұрарлық емес,

кейде сенің жүруіңді сезінуім керек, жүру үшін сүйіп алуым керек.

Естеліктер - бір күні басы мен аяқталмайтын әндері,

Бұл жерде ешкім уақыттың өтуі керек деп өкінбейтінін білемін,

Әрқашан жаман болған жексенбілер,

олар үнсіздіктен өледі, өйткені сен жоқсың,

өйткені шынын айтсам өмір бізді аямайды.

Мен сені сағындым, бұл біртүрлі жалғыздықта,

сен менің жылдарыммен, мен жасыммен қаламын

Мен сені сағындым және оны бұрыннан білемін

сол уақытқа дейін, сол жерге дейін, түсіну үшін кеткенге дейін.

Мен ұзақ уақыт бойы кеме апатқа ұшырадым, мен төмен түскім келмейді,

ол жерде аспан әрқашан көгілдір, соңғы кездегідей,

және бүгін кешке мен серуендеуге барамын,

сен жоқ жерде, сен болмайтын адасатын жердің көлеңкесінде

Мен сенің кофеңнің сырын ашқаныңды көргім келеді,

сөзсіз, күлімсіреусіз, жай ғана өзімді сезініп,

өмір сүруді тоқтатпайтын бұл Гавана,

және сіз кем дегенде күлуге жақын емессіз немесе мен үшін, тек мен үшін.

Мен сені сағындым, өйткені бәрі дерлік жоғалып кетті, Сенің көзіңнің түсінде сенің дәміңде

жүн,

Сені сағындым, қабырғаңдағы көлеңкеңді сеземін

Ешқашан жоғалмайтын және сол жерде білетін бұл қаланың және бүгін мен сені көрмеймін

О, жоқ, жоқ, жоқ, ол сені көрмейді!

О, жоқ, жоқ, жоқ, ол сені көрмейді!

(Осы сөздер үшін Марияға рахмет)