Senza ritegno - Raffaele Gualazzi

Ti guardo e non puoi tentarmi

Dipinta di un’immagine che non apprezzero'

Se parli non puoi ascoltarmi

La fiamma si fa labile nell’insensibile

Mi guardi e non vuoi pensarci

Ma sei solo un disegno se non puoi decidere

E vorrai

E vorrai

E vorrai

Vorrai…

E vorrai solo ridere chiedendo delucidazioni

Ma fuori, a piede libero, ne abbiamo milioni

Ti sparo nelle gambe e divento cristiano

Dopotutto non è male se mi sento più umano

Ricordati le favole che hai già vissuto

La pace vulnerabile di ogni minuto

Che vivere e ridere, non è abbastanza

Mentre imbiano l’uomo nero, tu prendi

Coscienza

Ed ora sai

Hai visto con i tuoi occhi

E pianto con i miei

Non c'è vergogna se non quella cieca

Acquiscenza per viltà, per viltà

Ma lascia che sia più tardi

L’inutile lamento che non costruisce mai

Portami nei miei sbagli

Che mai ne avrò bisogno

Come in questo vivere

Qui non si tratta di una libera denigrazione

Ma di rendersi partecipi di ogni ragione

Per vivere, ridere, decidere e sognare

E mi ricordo quella volta che volevo volare

E non aspetto le tue regole neanche un minuto

Propongo i sogni liberi di chi ha creduto

Leggere e scrivere non è abbastanza

Mentre sbianca l’uomo nero

Tu rpendi coscienza

Na-na-na-na-na…

Мен саған қараймын, сен мені азғыра алмайсың

Мен бағаламайтын суретпен боялған '

Сөйлессең, мені тыңдай алмайсың

Сезімсізде жалын тұрақсыз болады

Сіз маған қарап, ол туралы ойлағыңыз келмейді

Бірақ сіз шешім қабылдай алмасаңыз, сіз тек суретсіз

Ал сіз аласыз

Ал сіз аласыз

Ал сіз аласыз

Сіз қалайсыз ...

Сіз жай ғана күліп, түсініктеме сұрағыңыз келеді

Бірақ сыртта, бізде олардың миллиондары бар

Аяғыңнан атып, христиан боламын

Өйткені, өзімді адам ретінде сезінсем жаман емес

Сіз бұрыннан өмір сүрген ертегілерді есте сақтаңыз

Әр минуттың осал тыныштығы

Бұл өмір сүру мен күлу жеткіліксіз

Мен қараны ағартсам, сен аласың

Сана

Ал енді сіз білесіз

Өз көзіңізбен көрдіңіз

Ал мен өзіммен бірге жылаймын

Соқырдан басқа ұят жоқ

Қорқақтық арқылы, қорқақтық арқылы мойындау

Бірақ кейінірек болсын

Ешқашан құрмайтын пайдасыз жоқтау

Мені қателеріме апарыңыз

Бұл маған ешқашан керек емес

Бұл өмірдегідей

Бұл тегін қаралау мәселесі емес

Бірақ барлық себептерге қатысу

Өмір сүру, күлу, шешім қабылдау және армандау

Ал ұшқым келген кезім есімде

Мен сіздің ережелеріңізді бір минутта күтпеймін

Мен сенгендердің еркін армандарын ұсынамын

Оқу мен жазу жеткіліксіз

Қара адамды ағарту кезінде

Сіз ар-ождан төлейсіз

На-на-на-на-на...