Caravan - Raffaele Gualazzi

Parce que j’en ai les larmes aux yeux

Que nos mains ne tiennent plus ensemble

Que moi aussi je tremble un peu

Parce que je n’vais plus attendre

Est-ce qu’on va reprendre la route

Est-ce que nous sommes proches de la nuit

Est-ce que ce monde a le vertige

Est-ce qu’on sera un jour punis

Est-ce que je rampe comme un enfant

Parce-que je n’ai plus de chemise

Et c’est le bon Dieu qui nous prend

Et c’est le bon Dieu qui nous brise

Parce que rien ne peut arriver

Puisqu’il faut qu’il y ait une justice

Je suis né dans cette caravane

Mais nous partons, allez viens

Parce que ma peau est la seule que j’ai

Que bientôt mes os seront dans le vent

Je suis né dans cette caravane

Mais nous partons, allez viens

Өйткені менің көзімнен жас бар

Қолдарымыз енді бірігіп кетпейді

Менің де аздап дірілдеп тұрғаным

Өйткені мен бұдан былай күтпеймін

Тағы да жолға түсеміз бе?

Түнге жақын қалдық

Мына дүние басы айналып кетті ме

Бірде жазаланамыз ба

Бала сияқты жорғалаймын ба

Себебі менің көйлегім бітті

Ал бізді алып бара жатқан ізгі Иеміз

Бізді бұзатын ізгі Иеміз

Себебі ештеңе болуы мүмкін емес

Өйткені әділдік болуы керек

Мен осы керуенде дүниеге келдім

Бірақ біз кетеміз, жүр

Себебі менің терім менде жалғыз

Жақында менің сүйектерім желде болады

Мен осы керуенде дүниеге келдім

Бірақ біз кетеміз, жүр