Nota De Suicidio (Con Soma) - Porta

Despierto sin ganas de otro día, y será el último

Pocos me creen, hoy llega mi edén lo asumo y ni dudo

Y lo juro, de corazón advierte mi alma muerta

No es una amenaza, es una mentira que acabó siendo cierta

Dejé la puerta abierta y una nota medio escrita

Se leía con dificultad

''Adiós mamá y papá'' decía en ella

Salí descalzo, sin fuerzas, sin ganas

Me imaginé en el suelo, muerto, y nadie lloraba

Paseo por una calle solitaria, todo está oscuro y llueve

Las farolas me observan y el paso del tiempo me duele

El filo de mi cuchilla me aprieta, es ella

Llegaré al final de la forma más fácil, la vida no es bella (¿por qué!)

Tan sólo busco estar solo ahora

En un laberinto sin salida dejé de pedirle ayuda a Dios

Hablo, con mi conciencia a solas

Ella me pide que apriete el gatillo y tengo miedo de decir adiós

Lo siento, os fallado una vez más (una vez más)

He notado la vergüenza al mirarme en el espejo, mamá

Perdóname, te lo suplico, no sé si me explico

Estoy sentado en la barandilla de un séptimo piso

Pero, ya estoy muerto por dentro y estoy cansado

Estoy harto de vivir huyendo siempre del pasado

Fui cobarde, me rendí más de una vez estuve a punto

Apunto en mi libreta esta historia incompleta, ya ni lucho

Páginas en blanco, tintadas del rojo de mi sangre

No merezco ni una lágrima, es mi nota de suicidio

Y llego tarde, firmé un documento con Satanás

Para liberarme, sólo tengo que saltar sin más

Salto, salto a un vacío que nunca se acaba

Pasa mi vida por mis ojos y el tiempo se para

Para no verme mas la cara, dispárame ¡va!

Mi alma pide a gritos salir de su cuerpo ya

Me siento como si ya estuviera muerto

En un mundo de ciegos, rey tuerto

Me paso por el forro el LP a puerto

Es cierto, no tengo nada que dar ni recibir

Zorras os alerto, vivo boquiabierto

Y apenas escribo, algo está jodido mi mente

Me siento hijo adoptivo

Demasiado impulsivo, me dicen

Cautivo de lo negativo

Si volar es el fin

Que alas se deslicen

Calo mejor las mentiras, tras este intervalo

Regalo rimas, con mi boca de escualo

En forma de íntimas palabras sin pantomima

Si no tienes el disco del Z, róbalo

Pero yo ya no quiero vivir más

Es demasiado duro

Cuando muera, escupid en mi tumba sin apuro

He hecho el conjuro

De la eterna estupidez

Siento la rigidez en mis músculos

Es liberador vivir sin futuro

Sentir la traición hace que muera prematuro

Es puro veneno lo que siento, lo juro

Con rabia la sangre sólo supe pedir perdón

Cuando fui inmaduro

Dile a mi madre que siempre la quise y que lo siento

A mi bro que busque mis palabras en el viento cuando sople

A los que desearon mi mal, yo les deseo el doble

Por haber hecho pedazos un corazón noble

Salto, salto a un vacío que nunca se acaba

Pasa mi vida por mis ojos y el tiempo se para

Para no verme mas la cara, dispárame, ¡va!

Mi alma pide a gritos salir de su cuerpo ya

Estoy solo en un silencio que molesta y grito

Escucha mi última palabra, léete mi último escrito

Préstame atención, sólo pido eso, lo necesito

Caen gotas de sudor y de mis ojos en mi nota de suicidio

Siento no poder no decir mas

Pocos llorarán, pero cuantos se alegrarán

Vi mi nombre en una lápida y ni se me hizo extraño

Cuántas cargas he llevado para tan pocos años

No hay nada que me frene

Llevo tanto tiempo muerto dentro de mí ya no hay nada

Tan sólo soy otro cuerpo, arrastrado por el viento

Tan violento que sopla el destino

No hay testigo, no hay amigos, no queda ningún motivo

Solo recorro el camino, se que en las puertas del cielo

No hay sitio para este peregrino

Dios parece ser mentira, hoy sabré si es cierto

Lo de que tras la muerte, existe otra vida

Hoy es lunes, martes, miércoles quizás puede que jueves

No sé el por qué pero en mis ojos ya no llueve

Puede que tu recuerdo me mantenga vivo

Si el exilio no quiere mandarme directo al olvido

Hoy es lunes, martes, miércoles quizás puede que jueves

No sé el por qué pero en mis ojos ya no llueve

Puede que tu recuerdo me mantenga vivo

Si el exilio no quiere mandarme directo al olvido

Salto, salto a un vacío que nunca se acaba

Pasa mi vida por mis ojos y el tiempo se para

Para no verme mas la cara, dispárame ¡va!

Mi alma pide a gritos salir de su cuerpo ya

Мен тағы бір күнді қалаймын деп оянамын, бұл соңғы болады

Маған сенетіндер аз, бүгін менің Едемім келеді, мен оны болжаймын және оған күмәнданбаймын

Ал ант етемін, өлі жаным шын жүректен ескертеді

Бұл қорқыту емес, шын болып шыққан өтірік

Есікті ашық қалдырып, жарты жазба қалдырдым

Оқу қиын болды

Онда «Әке мен анашым сау болыңыз» деп жазылған

Жалаң аяқ, күш-қуатсыз, қалаусыз шықтым

Мен өзімді жерде, өлі күйде елестеттім, ешкім жыламайды

Мен жалғыз көшеде келе жатырмын, бәрі қараңғы, жаңбыр жауады

Көше шамдары мені бақылайды және уақыттың өтуі мені ауыртады

Менің жүзімнің шеті мені қысады, бұл ол

Мен соңына оңай жолмен жетемін, өмір әдемі емес (неге!)

Мен енді жалғыз қалғым келеді

Шығу жолы жоқ лабиринтте мен Құдайдан көмек сұрауды қойдым

Ар-ұжданыммен ғана сөйлеймін

Ол менен триггерді тартуымды сұрайды, мен қоштасуға қорқамын

Мен сені тағы бір рет сәтсіздікке ұшыратқаным үшін кешірім сұраймын (тағы бір рет)

Айнаға қарап ұялғанымды байқадым, мама

Кешіріңіз, өтінемін, өзімді түсіндіріп жатырмын ба білмеймін

Мен жетінші қабаттың қоршауында отырмын

Бірақ, мен іштей өліп қалдым және шаршадым

Мен әрқашан өткеннен қашып өмір сүруден шаршадым

Мен қорқақ болдым, мен бір емес бірнеше рет бас тарттым

Осы аяқталмаған оқиғаны қойын дәптеріме жазып қоямын, енді төбелеспеймін

Қанымның қызылына боялған бос парақтар

Мен көз жасыма лайық емеспін, бұл менің суицид туралы жазбам

Ал мен кешігіп қалдым, Шайтанмен құжатқа қол қойдым

Өзімді босату үшін мен артықсыз секіруім керек

Мен секіремін, бітпейтін қуысқа секіремін

Менің өмірім көз алдымнан өтіп, уақыт тоқтайды

Енді менің бетімді көрмеу үшін мені атып таста!

Менің жаным қазір денесінен шығу үшін айғайлайды

Мен қазірдің өзінде өлген сияқтымын

Соқыр, жалғыз көзді патша әлемінде

Мен портқа LP төсеу арқылы өтемін

Рас, менде беретін де, алатын да ештеңе жоқ

Қаншықтар ескертемін, мен ашық өмір сүремін

Ал мен әрең жазамын, менің ойымды бірдеңе билеп алды

Мен өзімді асырап алған ұл сезінемін

Тым импульсивті, олар маған айтады

Терістің тұтқыны

Егер ұшып кетудің соңы болса

қандай қанаттар сырғанады

Мен өтіріктерді жақсырақ жылытамын, осы аралықтан кейін

Мен рифмаларды беремін, акула аузыммен

Пантомимасыз интимді сөздер түрінде

Егер сізде Z дискі болмаса, оны ұрлаңыз

Бірақ мен енді өмір сүргім келмейді

бұл тым қиын

Мен өлсем, асықпай қабіріме түкір

Мен сиқырладым

мәңгілік ақымақтық

Мен бұлшықеттерімнің қаттылығын сезінемін

Бұл болашақсыз өмір сүруді азат етеді

Сатқындықты сезіну мені мезгілсіз өлуге мәжбүр етеді

Менің сезгенім – таза у, ант етемін

Қан ашудан кешірім сұрауды ғана білді

мен жетілмеген кезімде

Анама оны әрқашан жақсы көретінімді және кешірім сұрайтынымды айт

Сөзімді жел соққанда іздейтін ініме

Жамандық тілегендерге, Саған екі есе тілеймін

Асыл жүректі жаралағаны үшін

Мен секіремін, бітпейтін қуысқа секіремін

Менің өмірім көз алдымнан өтіп, уақыт тоқтайды

Енді менің бетімді көрмеу үшін, мені атып таста, кет!

Менің жаным қазір денесінен шығу үшін айғайлайды

Мазалаған үнсіздікте жалғызбын, айқайлаймын

Соңғы сөзімді тыңда, соңғы жазғанымды оқы

Маған назар аударыңыз, мен тек соны сұраймын, маған керек

Тер тамшылары мен көзім суицид туралы жазбама түседі

Артық айта алмайтыным өкінішті

Жылайтындар аз, қуанатындар қаншама

Құлпытаста өз есімімді көрдім, бұл маған оғаш көрінбеді

Осыншама жыл қаншама жүкті арқаладым

Мені тоқтататын ештеңе жоқ

Мен өлгеніме соншама уақыт болды, ішімде ештеңе жоқ

Мен жел соққан басқа денемін

Тағдыр соққаны соншалық

Ешқандай куә, достар, себеп жоқ

Мен тек соқпақпен жүремін, мен оны аспанның қақпасында білемін

Бұл қажыға орын жоқ

Құдай өтірік сияқты, оның рас па екенін бүгін білемін

Өлгеннен кейін басқа өмір бар деген нәрсе

Бүгін дүйсенбі, сейсенбі, сәрсенбі, мүмкін бейсенбі

Неге екенін білмеймін, бірақ менің көзіме енді жаңбыр жаумайды

Сіздің жадыңыз мені тірі қалдырсын

Егер жер аударылғандар мені тікелей ұмытуға жібергісі келмесе

Бүгін дүйсенбі, сейсенбі, сәрсенбі, мүмкін бейсенбі

Неге екенін білмеймін, бірақ менің көзіме енді жаңбыр жаумайды

Сіздің жадыңыз мені тірі қалдырсын

Егер жер аударылғандар мені тікелей ұмытуға жібергісі келмесе

Мен секіремін, бітпейтін қуысқа секіремін

Менің өмірім көз алдымнан өтіп, уақыт тоқтайды

Енді менің бетімді көрмеу үшін мені атып таста!

Менің жаным қазір денесінен шығу үшін айғайлайды