Я тебя не прощу никогда - Полина Гагарина

Остановятся безлюдные улицы,

Как картинки из недавнего прошлого,

Все случается, а это не сбудется,

То, что утекло, не воротится больше.

Я пыталась уберечь до последнего

Свою звездочку за маленьким облаком,

Оказалась там давно уж и нет ее,

Длится эта ночь года целого дольше.

Ты же меня простил, сказал: «Забудь»,

Ты же меня впустил в свою судьбу,

Ты же меня простил, упасть не дал,

А я тебя не прощу никогда.

Не ищи меня пропавшую без вести,

Разминулись мы с тобой не единожды,

По дороге от измены до верности,

Так и не дойдя даже до середины.

Ты же меня простил, сказал: «Забудь»,

Ты же меня впустил в свою судьбу,

Ты же меня простил, упасть не дал,

А я тебя не прощу никогда.

Ты же меня простил, сказал: «Забудь»,

Ты же меня впустил в свою судьбу,

Ты же меня простил, упасть не дал,

А я тебя не прощу никогда.

Елсіз көшелер тоқтайды

Жақында өткен суреттер сияқты

Бәрі болады, бірақ орындалмайды,

Ұшып кеткен нәрсе қайтып келмейді.

Мен соңына дейін сақтауға тырыстым

Кішкентай бұлттың артындағы жұлдызың,

Мен сонда ұзақ болдым, ол кетіп қалды,

Бұл түн бір жылға ұзағырақ созылады.

Сен мені кешірдің, «Ұмыт» дедің,

Сен мені тағдырыңа жібердің,

Сен мені кешірдің, құламадың,

Ал мен сені ешқашан кешірмеймін.

Мені жоқ іздеме,

Бір-бірімізді бірнеше рет сағындық,

Сатқындықтан адалдыққа апарар жолда,

Сондықтан ортасына да жетпей.

Сен мені кешірдің, «Ұмыт» дедің,

Сен мені тағдырыңа жібердің,

Сен мені кешірдің, құламадың,

Ал мен сені ешқашан кешірмеймін.

Сен мені кешірдің, «Ұмыт» дедің,

Сен мені тағдырыңа жібердің,

Сен мені кешірдің, құламадың,

Ал мен сені ешқашан кешірмеймін.