Natasha & Anatole - Phillipa Soo, Lucas Steele

I smile and shake and the opera continues,

And I am quite submissive to the world I am in.

My previous life is slipping away from me.

My distant past is gone is gone.

And the rest of the night

I can’t take my eyes away from him.

His glittering eyes and his tender smile.

And as I am leaving flush and nervous,

He touches my arm and I turn around.

And he is looking at me with his glittering eyes and his tender smile.

Oh God I am lost

How could I let him?

Everything is dark, obscure, and terrible.

I don’t understand this.

Oh God, I am lost.

Back in the theatre full of lights

Where tenors jumped about in tinsel jackets

Young girls and older men cried bravo, enraptured

There it all seemed simple

But now alone I am tortured

My conscience naws away at my heart

Am I spoiled for Andrey’s love or not?

Oh I can soothe myself with irony.

Nothing it was nothing.

I didn’t lead him on at all.

No one will ever know.

I’ll never see him again.

Nothing has happened and Andrey can love me still.

Oh God why isn’t he here?

And yet it was like there was nothing between us

No veil, no modesty, just his face and strong hands

His glittering eyes and his tender smile

That gold handsome man who pressed my arm

Мен күлімсіреп, дірілдеймін, ал опера жалғасады,

Мен өзімдегі әлемге мойынсұндым.

Алдыңғы өмірім менен тайып бара жатыр.

Менің алыс өткенім жоғалып кетті.

Түннің қалған бөлігінде

Мен одан көзімді ала алмаймын.

Оның жарқыраған көздері мен нәзік күлкісі.

Мен қызарып, қобалжып  кетіп бара жатқанда,

Ол менің қолыма тиіп, мен бұрыламын.

Ол маған жарқыраған көздерімен және нәзік күлімсіреуімен қарап тұр.

Құдай-ау, мен адасып қалдым

Мен оған қалай рұқсат бере аламын?

Барлығы қараңғы, түсініксіз және қорқынышты.

Мен мұны түсінбеймін.

О, Құдай, мен адасқанмын.

Шамға толы театрға оралыңыз

Тенорлар қаңылтыр пиджак киген жерде

Жас қыздар мен егде жастағы ер адамдар еріксіз жылап жіберді

Мұнда бәрі қарапайым болып көрінді

Бірақ қазір жалғыз мені азаптады

Менің ар                                                |

Мен Андрейдің сүйіспеншілігіне  еріндім бе, жоқ па?

О мен өзімді ирониямен тыныштандырамын.

Ештеңе болмады.

Мен оны мүлдем басқармадым.

Ешкім білмейді.

Мен оны енді ешқашан көрмеймін.

Ештеңе болған жоқ және Андрей мені әлі де сүйе алады.

Құдай-ау, ол неге мұнда жоқ?

Сонда да  арамызда ештеңе болмағандай болды

Перде де, қарапайымдылық та жоқ, тек оның жүзі мен күшті қолдары

Оның жарқыраған көздері мен нәзік күлкісі

Менің қолымды басқан алтын сұлу жігіт