Even the Walls - Paramaecium

Faded by the hands of time

Faint echoes of my childhood dream

The images of days gone by Are seldom what they seem

The candlelight spells out my name

The breeze from below leads the dance of the flame

Suddenly no one recalls

Yesterday’s men have vacated the halls

And they all stay away from the home of their youth

And they all say they pray but pretend with the truth

I know I once was like them, old in word and deed

But my youth survived and revived

The ravages of need

Never has an open door

Presented me itself to claim

Even though the walls persist

In singing out my name

Even the walls know my name

The candlelight flickers the dance of the flame

Suddenly no one recalls

All of my deeds are adorning the halls

And the way that I’ve lived

Makes the world that I’ve known

And I know what I give I must give on my own

For it seems each room holds the key

To open other doors

As I make my way through the house

I’m finding more and more

Folded years before this day

The dust has found its chance to fall

The note from one of loving thoughts

Was never read at all

Even the walls know my name

The candlelight flickers the dance of the flame

Suddenly no one recalls what they said

Yesteryear’s heroes are waking up dead

And I owe my whole life to the name on the page

And I look to my wife in the midst of my age

We both have lived with the thought

Of travelling afar

For this house is old and our home

Will find us where we are

Уақыт аралығында

Менің бала кездегі арманымның әлсіз жаңғырығы

Өткен күндердің бейнелері сирек көрінетіндей болады

Шамның жарығы менің атымды айтып тұр

Төмендегі самал жалынның биін басқарады

Кенет ешкім есіне түсірмейді

Кешегі жігіттер залдарды босатып алды

Және олардың барлығы жастық шақтарының үйінен алыс

Және олардың барлығы намаз оқитындарын айтады, бірақ шындықты көрсетеді

Мен бір кездері олар сияқты болғанын білемін, олар, сөзбен және іспен

Бірақ жастығым аман қалып, қайта жаңғырды

Мұқтаждық жоқтығы

Ешқашан ашық есік болмайды

Мені талап етуге ұсынды

Қабырғалар сақталса да

Менің атымды ән айту

Менің атымды қабырғалардың өзі біледі

Шам жарығы жалынның биін жарқыратады

Кенет ешкім есіне түсірмейді

Менің барлық істерім залдарды безендіреді

Және мен өмір сүрген жол

Мен білетін дүниені жасайды

Мен өзім не бергенімді білемін, мен өзім беремін

Өйткені әр бөлмеде кілт бар сияқты

 Басқа есіктерді ашу үшін

Мен үйден келе жатқанда

Мен көбірек тауып жатырмын

Осы күнге дейін жылдар бұрын бүктелген

Шаң түсу мүмкіндігін тапты

Сүйіспеншілікке толы ойлардың бірінен алынған жазба

Ешқашан оқылмаған

Менің атымды қабырғалардың өзі біледі

Шам жарығы жалынның биін жарқыратады

Кенет олардың не айтқанын ешкім есіне түсірмейді

Кешегі кейіпкерлер өлі оянуда

Мен бар өмірімді парақтағы атауға борышпыз

Мен әйеліме жасымның ортасында қараймын

Екеуміз де оймен өмір сүрдік

Алыс сапарға   

Өйткені бұл үй  ескі және біздің үй

Бізді қай жерде табамыз