En Saco Roto - Pablo Milanés

Guardo el dolor en un saco roto y mustio

Donde el amor ya no puede convivir

Guardo mis penas en los años que desuso

Y despilfarro en mi incierto porvenir

Llevo la trágica presencia de la vida

Como la vara con que tengo que medir

Lo que registra cada día mi pupila

Y que incorporo lentamente a mi vivir

Y así las cosas, hago el payaso aquí

Soy el amante allá, soy como un maniquí

Que se deja llevar para que el tiempo pueda pasar

Caminaré entre la gente conmovida

Me envolveré entre sus vicios y virtudes

Resistiré como un testigo que no pudo

Cantar su tiempo solo en loas y felicidad

Мен ауруды жыртық және көгерген қапта сақтаймын

Енді махаббат бірге өмір сүре алмайтын жерде

Мен мұңымды пайдаланбаған жылдары сақтаймын

Және менің белгісіз болашағымдағы ысырап

Мен өмірдің трагедиялық қатысуын алып жүрмін

Мен өлшейтін таяқ сияқты

Менің оқушым күнде не жазады

Және мен өз өміріме ақырындап енгіземін

Мен мұнда сайқымазақпен айналысамын

Мен ол жақта ғашықпын, манекен сияқтымын

Бұл уақыт өтуі үшін алып кетеді

Көшіп-қонған адамдардың арасында жүремін

Мен сенің жамандықтарың мен жақсылықтарыңның арасына оранамын

Мен қарсылық көрсете алмаған куәгер ретінде қарсы шығамын

Өз уақытыңызды мадақтау мен бақытқа бөлеңіз