Пусть... - Многоточие

Пусть эта грусть напьётся моих слёз в сласть

Пусть моя свобода – как дуло в чью-то пасть

Пусть мои слова – отравленные стрелы

Мигом разрушают стройность любой системы

Моя боль пусть остаётся всегда со мной

Я без неё был как ребёнок, как слепой,

Пусть порой, мне будет плохо до тошноты

Тот, кто боли не познал, тот не познает и любви

Подожди – мозги пусть забудут это слово навсегда,

Изменить этот мир – вот наша судьба!

И пусть любая беда меня сбивает с пути –

Я всё равно буду идти – ведь надо дойти

До конца, где начало носит мой след,

С неба грянет - да, не будет никогда - нет

И тогда, когда ко мне придёт смерть-грусть

Улыбнусь ей в лицо – и скажу «пусть»…

Ну и пусть, мои окна умоет грусть,

Грусть серого дождя, это навсегда – да…

Пускай решенья не оправданы, порой рискуя головой

Я выбираю вместо мира - бой с самим собой

И это жутко несерьёзно, больно и бесполезно,

Ведь по лезвию ножа бежать не так уж безболезненно

Пускай я видел ложь в чужих глазах и даже в зеркале

И в самом жарком пекле полагался только на себя

Губя надежду на успехи, рождал её снова,

В глубине души пришибленной, пеняя на себя

И только я играю дальше, пускай всё нелегко,

И только я иду вперёд походкой бодрой и свободной

Знаю, время лечит всё, что покалечило

И далеко пошлю того, кто скажет,

Что я к жизни не пригодный!

Ну и пусть, мои окна умоет грусть,

Грусть серого дождя, это навсегда – да…

Бұл мұң менің көз жасымды тәттілікке айналдырсын

Бостандығым – біреудің аузындағы бөшкедей

Менің сөздерім уланған жебелер болсын

Кез келген жүйенің үйлесімділігін бірден бұзыңыз

Менің ауруым әрқашан жанымда болсын

Онсыз мен баладай едім, соқыр адамдай едім,

Мейлі, кейде жүрегім айнатындай ауырып қаламын

Қайғыны білмеген адам махаббатты білмейді

Күте тұрыңыз - ми бұл сөзді мәңгілікке ұмытсын,

Бұл әлемді өзгерту - біздің тағдырымыз!

Кез келген қиындық мені адастырсын -

Мен бәрібір барамын - бәрібір, жету керек

Соңына дейін, басы менің таңбамды қалдыратын жерде,

Ол аспаннан жарылады - иә, ол ешқашан болмайды - жоқ

Сосын маған өлім-жітім келгенде

Оның бетіне күліңіз - және «рұқсат етіңіз» деңіз ...

Терезелерімді мұң жусын,

Сұр жаңбырдың қайғысы, бұл мәңгілік - иә ...

Шешімдер ақталмады, кейде сіздің басыңызға қауіп төндіреді

Мен дүниенің орнына өзіммен күресуді таңдаймын

Бұл өте жеңіл, ауыр және пайдасыз,

Өйткені, пышақтың жүзімен жүгіру соншалықты ауыртпалықсыз емес.

Өтірікті басқалардың көзінен, тіпті айнадан көруге рұқсат етіңіз

Ал ең ыстық тозақта тек өзіне ғана сенді

Табысқа деген үмітті үзіп, оны қайтадан дүниеге әкелді,

Жан дүниемнің түкпірінде езіліп, өзімді кінәлап

Мен ойнай салысымен, бәрі оңай болмаса да,

Ал мен ғана көңілді, еркін жүріспен алға барамын

Уақыт ауырғанның бәрін емдейтінін білемін

Мен мынаны айтатын адамды жіберемін.

Мен өмірге жарамсыз екенмін!

Терезелерімді мұң жусын,

Сұр жаңбырдың қайғысы, бұл мәңгілік - иә ...