Что стоит - Многоточие

Я так часто оставался один с душой разломанной, строки, что так долго рождал на

полу обрывками.

Грустят со мной среди кучи хлама, еще одна драма, очередной тупик в конце

дороги.

Ноги еще могут идти, но идти некуда, ломаю голову, провожу рукой по лицу,

Сухая кожа — по ходу слезы капают внутрь, может быть возраст, а может просто

усталость.

Винить во всем себя, что стоит это чувство, когда молодость снаружи — внутри

старость.

Стараюсь жить, но опять стаканом об пол бью.

Стоит ли искать то,

что потеряешь позже?

Стоит эта боль тех радостных мгновений?

Стоят годы мучений нескольких

счастливых минут?

Мираж рая, если ад есть, то он тут, я вынимаю струны из пивом залитой гитары.

Скулы сжаты в отражении, взгляд беспечен, о, Боже, как много ходов,

как много путей

Для наших душ павших вновь твои двери откроют и каждый наконец поймет.

Что стоит…

Припев:

Что стоит эта ночь без сна, что стоит этот день без мечты,

Что стоит одиночество без конца и жизнь без любви.

Что стоит эта ночь без сна, что стоит этот день без мечты,

Что стоит одиночество без конца и жизнь без любви.

Отсутствие пользы от самого же себя, вступает с сильными в спор,

при этом громко молча.

Ни щита, ни меча, рукава засуча, дождавшись света луча, пришлось оставить тень

палача.

Свои грехи волоча в мешке на сбитых плечах, когда сгорела мечта,

так как сгорает свеча,

Ее уже не вернуть, даже если громко кричать, зовут врача, плачут — это ничего

не значит.

Путают прием со сдачей, друг друга дурачат, но там в этапе что-то не контачит,

напряжение скачет.

Сбой в системной программе, пустота на экране, нету струн на гитаре,

нас укрыли цветами.

Может просто устали существовать, перестали, слышать то, что нам всегда

пытались сказать,

Вопрос пытались задать: Что стоим мы с вами?

Припев:

Что стоит эта ночь без сна, что стоит этот день без мечты,

Что стоит одиночество без конца и жизнь без любви.

Что стоит эта ночь без сна, что стоит этот день без мечты,

Что стоит одиночество без конца и жизнь без любви.

Я так долго искала то, чего еще не знала, думала нашла любовь, оказалось рваной

раной.

Снова опечатаны двери моей души, в глазах — угли, а не огни, реальность скушала

мечты мои,

А жизнь перевернула сны, брожу одна по осенним тротуарам,

В глазах держу слезы, улыбаюсь парам, стараюсь жить дальше.

Быть может,

так оно и надо?

Может, одничество — это моя награда?

Правда.

Но я этому совсем не рада.

Припев:

Что стоит эта ночь без сна, что стоит этот день без мечты,

Что стоит одиночество без конца и жизнь без любви.

Что стоит эта ночь без сна, что стоит этот день без мечты,

Что стоит одиночество без конца и жизнь без любви.

Көбінесе үзілген жанмен, Ұзақ өмірге әкелген желімен жалғыз қалдым

жартылай сынықтар.

Олар менімен бірге үйілген қоқыстың, тағы бір драманың, соңында тағы бір тұйықтың арасында қайғырады

жолдар.

Менің аяғым әлі жүре алады, бірақ баратын жер жоқ, мен басқатырамын, қолымды бетіммен жүргіземін,

Құрғақ тері - жол бойында, жасы, мүмкін, жасы немесе жай ғана ішіне тамшылайды

шаршау.

Жастық шақ сыртта - іште болған кездегі бұл сезімнің бәрі үшін өзіңізді кінәлаңыз

кәрілік.

Мен өмір сүруге тырысамын, бірақ мен қайтадан стақанды еденге соқтым.

Іздеуге тұрарлық па

кейін не жоғалтасың?

Осы қуанышты сәттерге бұл азап лайық па?

Бірнеше жыл азап бар

бақытты сәттер?

Жұмақтың сағымы, тозақ болса, мінекей, сыраға малынған гитарадан ішектерді шығарамын.

Шағылысқанда бет сүйегі қысылып, түрі немқұрайлы, о, құдай, қанша қимыл,

қанша жол

Қайтадан қаза болған жандар үшін сіздің есіктеріңіз ашылады және бәрі ақыры түсінеді.

Қандай құнды…

Хор:

Ұйқысыз түннің құны не, армансыз күннің құны не?

Аяғы жоқ жалғыздық пен махаббатсыз өмірдің құны қанша.

Ұйқысыз түннің құны не, армансыз күннің құны не?

Аяғы жоқ жалғыздық пен махаббатсыз өмірдің құны қанша.

Өзінен пайда таппай, күштімен айтысқа түседі,

қатты және үнсіз болған кезде.

Қалқан жоқ, қылыш жоқ, жеңдер қайырылып, сәуленің нұрын күтіп, көлеңке қалдыруға тура келді

жазалаушы.

Күнәларын сөмкеге салып, иықтарына сүйреп, арман өртеніп кеткенде,

шам жанып тұрғанда

Оны қайтару мүмкін емес, тіпті сіз қатты айқайласаңыз да, дәрігерді шақырсаңыз, жыласаңыз - бұл ештеңе емес

білдірмейді.

Олар қабылдауды берілумен шатастырады, олар бір-бірін алдайды, бірақ сахнада бірдеңе байланысты емес,

кернеу секіреді.

Жүйелік бағдарламадағы апат, бос экран, гитарада жолдар жоқ,

гүлге орандық.

Мүмкін олар бар болғаннан шаршаған шығар, біз әрқашан естігенімізді естімей қалды

айтуға тырысты

Олар сұрақ қоюға тырысты: сіз және мен нені жақтаймыз?

Хор:

Ұйқысыз түннің құны не, армансыз күннің құны не?

Аяғы жоқ жалғыздық пен махаббатсыз өмірдің құны қанша.

Ұйқысыз түннің құны не, армансыз күннің құны не?

Аяғы жоқ жалғыздық пен махаббатсыз өмірдің құны қанша.

Мен әлі білмеген нәрсені іздедім, мен махаббатты таптым деп ойладым, ол жыртылып қалды

жарақат.

Жанымның есіктері қайтадан жабылды, көзімде от емес, көмір бар, шындық жеді

менің армандарым

Ал өмір армандарды төңкеріп тастады, мен күзгі тротуарларда жалғыз жүремін,

Көзімнен жас алып, жұптарға күліп, өмір сүруге тырысамын.

Мүмкін,

сондықтан қажет пе?

Мүмкін жалғыздық менің сыйлығым шығар?

Шындық.

Бірақ мен бұған мүлдем риза емеспін.

Хор:

Ұйқысыз түннің құны не, армансыз күннің құны не?

Аяғы жоқ жалғыздық пен махаббатсыз өмірдің құны қанша.

Ұйқысыз түннің құны не, армансыз күннің құны не?

Аяғы жоқ жалғыздық пен махаббатсыз өмірдің құны қанша.