Я поеду на юг - Михаил Шуфутинский

Ах, какой белый снег, ах какой белый снег за окном!

Сколько ж вышек стоит в этом царстве снегов окаянном?

Зябкий лагерь, нахохлившись, словно уснул белым сном.

И как будто он кружится в замкнутом круге стеклянном.

И уж если такое везение мне выпадет вдруг,

И знакомые скажут: «Да, он уже освободился», —

Я поеду на юг, я, конечно, поеду на юг,

Я когда-то на юге, когда-то на юге родился.

Я сойду на перрон, позабытый своим городком,

И сниму свою шляпу, сниму свою мятую шляпу,

Поздороваюсь с кем-нибудь, с кем-нибудь, кто незнаком,

С кем не шел никогда, с кем не шел никогда по этапу.

Я хочу подержать на ладонях простой виноград,

Я хочу приласкать на груди свою старую маму.

Я так буду там рад, я всему буду рад, очень рад,

И не стану тянуть ни туза, ни пиковую даму.

А этапы идут на восток, все идут на восток,

И мелькают одно за одним все похожие лица.

От страны лагерей материк так далек, так далек,

Да Охотское море свинцовым туманом дымится.

Я не знаю, за что навсегда полюбил Магадан

И в Нагаевской бухте затертые льдинами баржи.

Так зачем же порой достаю из-под нар чемодан?

Я до времени стал суетлив и, наверное, старше.

Не хочу я в бараке ни с кем ни про что говорить,

Мы с годами становимся здесь донельзя молчаливы.

Но ночами встаю и все чаще иду покурить,

И спиной остро чувствую боль чьих-то взглядов пытливых.

И не скрыть от себя, и не скрыть этот липкий испуг,

Что навеки повязаны все в белом чертовом круге…

Но мне надо на юг, мне так надо, так надо на юг,

Я хочу умереть, я хочу умереть лишь на юге.

Ах, какой белый снег за окном…

О, терезенің сыртында неткен аппақ қар!

Қарлардың осы қарғыс патшалығында қанша мұнара бар?

Салқындаған лагерь ақ түсте ұйықтап кеткендей болды.

Әйнектің тұйық шеңберінде айналып бара жатқандай.

Егер кенеттен осындай сәттілік маған тап болса,

Ал достары: «Иә, ол қазірдің өзінде босатылды», - дейді.

Мен оңтүстікке барамын, мен оңтүстікке барамын, әрине

Бірде оңтүстікте болдым, бірде оңтүстікте тудым.

Мен өз қаламмен ұмытылған платформаға түсемін,

Ал мен қалпағымды шешемін, мыжылған қалпағымды шешемін,

Біреуге, бейтаныс адамға сәлем айт,

Ешқашан серуендеп көрмеген, сахнада жүріп көрмеген адаммен.

Мен қарапайым жүзімді алақанымда ұстағым келеді,

Қарт анамды кеудемнен еркелеткім келеді.

Мен сонда өте қуаныштымын, мен бәріне қуаныштымын, өте қуаныштымын,

Ал мен эйсті де, күрек ханшайымын да салмаймын.

Сахналар шығысқа, барлығы шығысқа,

Бір-біріне ұқсас жүздер бірінен соң бірі жыпылықтайды.

Материк лагерьлер елінен соншалықты алыс,

Иә, Охот теңізі қорғасын тұманымен түтіндейді.

Неліктен Магаданға мәңгі ғашық болғанымды білмеймін

Ал Нагаевская шығанағында мұз басқан баржалар.

Неліктен мен кейде кереует астынан чемоданды шығарамын?

Мен уақыт бұрын әбігерге түсіп, жасы ұлғайған шығармын.

Мен казармада ешкіммен ештеңе туралы сөйлескім келмейді,

Осы жылдар ішінде біз бұл жерде мүмкін емес үнсіз қалдық.

Бірақ түнде мен тұрамын және жиі темекі шегемін,

Ал біреудің ізденімпаз көзқарасының ауырғанын арқаммен қатты сеземін.

Өзіңізден жасырмаңыз және бұл жабысқақ қорқынышты жасырмаңыз,

Барлығы ақ қарғыс шеңберімен мәңгілікке байланған ...

Бірақ мен оңтүстікке баруым керек, маған бұл өте қажет, маған оңтүстікке бару керек,

Мен өлгім келеді, тек оңтүстікте өлгім келеді.

О, терезенің сыртында қандай аппақ қар ...