Tierra De Calma - Miguel Poveda, Juan Carlos Romero

No dice más quien más habla, ¡"Cuidao"!

Ni es más cante el que se grita

Ni en la guitarra más notas

No dice más quien más habla, ¡"Cuidao"!

Ni es más cante el que se grita

Ni en la guitarra más notas

Bajan el duende a la vida

Que siempre tenga en las manos

El mordisco de la tierra

Y en la voz los arañazos

Con los temblores

Que dan las guerras

Que ahora está sonando en í

¿De dónde viene esta voz?

Que ahora resuena en mí

Del corazón o del tiempo

De las sombras, de la tierra

De las músicas del sueño

Que ahora está sonando en mí

¿De dónde viene esta voz?

Estoy «asomao» a un río

Y por más que miro no veo el fondo

Unos ojos que me miran

Sólo un hombre que se queda solo

Estoy «asomao» a un río

Y no puede ver el fondo, ¡Ay!

Ya veo el sur que vine a buscar

Que me llama

Cielo de luz que me dio

Esta tierra de calma

Көп сөйлейтін адам артық айтпайды, «Сау бол»!

Сондай-ақ айқайлап тұрған асхана емес

Гитарада одан да көп нота жоқ

Көп сөйлейтін адам артық айтпайды, «Сау бол»!

Сондай-ақ айқайлап тұрған асхана емес

Гитарада одан да көп нота жоқ

Олар гоблинді өмірге түсіреді

Әрқашан сіздің қолыңызда

Жердің шағуы

Ал дауыста сызаттар

дүмпулерімен

Соғыстар не береді

Бұл қазір ішімде шырылдап тұр

Бұл дауыс қайдан шығады?

бұл қазір менің жүрегімде естіледі

Жүректен немесе уақыттан

Көлеңкеден, жерден

Армандағы музыкадан

бұл қазір менің ішімде шырылдап тұр

Бұл дауыс қайдан шығады?

Мен өзенге «қарап» жатырмын

Қанша қарасам да түбін көрмеймін

маған қарайтын көздер

Жалғыз адам қалды

Мен өзенге «қарап» жатырмын

Ал түбін көре алмайсың, ау!

Мен өзім іздеп келген оңтүстікті көріп тұрмын

мені кім шақырады

Маған берген жарық аспан

Бұл тыныштық жер