La Salvaora - Miguel Poveda

Que razón tenía

La pena traidora

Que el niño sufriera

Por la Salvaora.

Diecisiete años

Tiene mi criatura

Y yo no me espanto

De tanta hermosura.

Eres tan hermosa

Como el firmamento

Lástima que tengas

Malos pensamientos.

Quien te puso Salvaora

Qué poco te conocía

El que de ti se enamora

Se pierde «pa toa la vía».

Tengo a mi niño «embrujao»

Por culpa de tu querer

Si no yo fuera «casao»

Contigo me iba a perder.

Dios mío, qué pena más grande

El alma me llora

A ver cuando llega la hora

Que las intenciones se le vuelvan buenas

A la Salvaora.

не дұрыс болды

опасыздық жазасы

бала зардап шекті

Сальваора үшін.

Он жеті жыл

менің жаратылысым бар

Ал мен қорықпаймын

Сонша сұлулықтан.

Сен сондай әдемісің

аспан тәрізді

кешіріңіз

Жаман ойлар.

Сізге Сальваора деген кім ат қойды

мен сені қаншалықты аз білдім

Саған ғашық болған адам

Сіз «pa toa lavía» жоғалтасыз.

Менің «сиқырланған» балам бар

Сенің махаббатың үшін

Егер мен "касао" болмасам

Сенімен мен өзімді жоғалтатын болдым.

Құдай-ау, қандай ұят

жаным жылайды

Уақыты келгенде көрейік

Ниеттер жақсы болсын

Сальваораға.