Les oiseaux de passage - Maxime Le Forestier

Oh!

vie heureuse des bourgeois!

Qu’avril bourgeonne

Ou que décembre gèle, ils sont fiers et contents.

Ce pigeon est aimé trois jours par sa pigeonne

Ca lui suffit, il sait que l’amour n’a qu’un temps.

Ce dindon a toujours béni sa destinée.

Et quand vient le moment de mourir il faut voir

Cette jeune oie en pleurs: «C'est là que je suis née

Je meurs près de ma mère et j’ai fait mon devoir.»

Elle a fait son devoir!

C’est-à-dire que oncques

Elle n’eut de souhait impossible, elle n’eut

Aucun rêve de lune, aucun désir de jonque

L’emportant sans rameurs sur un fleuve inconnu.

Et tous sont ainsi faits!

Vivre la même vie

Toujours pour ces gens-là cela n’est point hideux

Ce canard n’a qu’un bec, et n’eut jamais envie

Ou de n’en plus avoir ou bien d’en avoir deux.

Ils n’ont aucun besoin de baiser sur les lèvres

Et, loin des songes vains, loin des soucis cuisants

Possèdent pour tout cœur un viscère sans fièvres

Un coucou régulier et garanti dix ans!

Oh!

les gens bienheureux… Tout à coup, dans l’espace

Si haut qu’il semble aller lentement, un grand vol

En forme de triangle arrive, plane et passe.

Où vont-ils?

Qui sont-ils?

Comme ils sont loin du sol!

Regardez-les passer!

Eux, ce sont les sauvages.

Ils vont où leur désir le veut, par-dessus monts

Et bois, et mers, et vents, et loin des esclavages.

L’air qu’ils boivent feraient éclater vos poumons.

Regardez-les!

Avant d’atteindre sa chimère

Plus d’un, l’aile rompue et du sang plein les yeux

Mourra.

Ces pauvres gens ont aussi femme et mère

Et savent les aimer aussi bien que vous, mieux.

Pour choyer cette femme et nourrir cette mère

Ils pouvaient devenir volaille comme vous.

Mais ils sont avant tout les fils de la chimère

Des assoiffés d’azur, des poètes, des fous.

Regardez-les, vieux coq, jeune oie édifiante!

Rien de vous ne pourra monter aussi haut qu’eux.

Et le peu qui viendra d’eux à vous, c’est leur fiente.

Les bourgeois sont troublés de voir passer les gueux.

Regardez-les, vieux coq, jeune oie édifiante!

Rien de vous ne pourra monter aussi haut qu’eux.

Et le peu qui viendra d’eux à vous, c’est leur fiente.

Les bourgeois sont troublés de voir passer les gueux.

О!

буржуазияның бақытты өмірі!

Сәуір гүлденсін

Әлде Желтоқсан тоңады, мақтанады, қуанады.

Бұл көгершінді көгершін үш күн жақсы көреді

Оған жетеді, махаббаттың ғұмыры қысқа екенін біледі.

Бұл күркетауық оның тағдырына әрқашан батасын берді.

Ал өлетін уақыт келгенде көру керек

Мына жылап тұрған жас қаз: «Мен туған жерім

Мен анамның қасында өліп, парызымды орындадым».

Ол өз міндетін орындады!

Яғни бір рет

Оның орындалмайтын тілегі жоқ, жоқ еді

Ай арманы жоқ, бос тілек жоқ

Белгісіз өзенде ескексіз жеңу.

Және бәрі осылай жасалған!

Бірдей өмір сүріңіз

Әрқашан бұл адамдар үшін бұл қорқынышты емес

Бұл үйректің бір ғана тұмсығы бар және оны ешқашан қаламаған

Не біреуі жоқ, не екеуі бар.

Оларға еріннен сүйудің қажеті жоқ

Ал, бос арманнан, күйдірілген уайымнан алыс

Барлық жүрекке безгегі жоқ ішкі ағзаға ие болыңыз

Кәдімгі көкек сағатқа он жыл кепілдік беріледі!

О!

жарылқаған адамдар... Кенеттен ғарышта

Баяу жүріп жатқаны сонша, үлкен ұшу

Үшбұрыш пішінді келеді, қалықтайды және өтеді.

Олар қайда бара жатыр?

Олар кім?

Олар жерден қаншалықты алыс!

Олардың өтіп бара жатқанын қараңыз!

Олар жабайылар.

Олар қалаған жеріне, тауларға барады

Және ормандар, теңіздер, желдер және құлдықтан алыс.

Олар ішетін ауа өкпеңізді жарып жібереді.

Оларға қара!

Оның химерасына жеткенше

Қанаттары сынған, көздері қанды бір емес

Өліп қалады.

Бұл бейшараның да әйелі, анасы бар

Оларды өзіңіз сияқты жақсы көруді біліңіз.

Осы әйелді еркелетіп, ананы тамақтандыру үшін

Олар сен сияқты құсқа айналуы мүмкін.

Бірақ олар химердің барлық ұлдарынан жоғары

Лауренге шөлдегендер, ақындар, жындылар.

Қараңдаршы, кәрі әтеш, көтеріңкі жас қаз!

Сендердің ешқайсыларың олар сияқты биікке көтеріле алмайсыңдар.

Ал олардан саған келетін аз нәрсе – олардың тезегі.

Қайыршылар өтіп бара жатқанын көріп, буржуазия мазасын алады.

Қараңдаршы, кәрі әтеш, көтеріңкі жас қаз!

Сендердің ешқайсыларың олар сияқты биікке көтеріле алмайсыңдар.

Ал олардан саған келетін аз нәрсе – олардың тезегі.

Қайыршылар өтіп бара жатқанын көріп, буржуазия мазасын алады.