Le fantôme - Maxime Le Forestier

Assis sur son croissant de lune,

Pierrot attend

Que quelqu’un lui rende sa plume.

Depuis le temps,

Depuis le temps qu’on la lui vole

Pour envoyer des petits mots,

Pierrot va prendre la parole.

Écoutez bien Pierrot.

Assis sur son croissant de lune

En spectateur,

Depuis sa luisante tribune

De nos malheurs,

Pierrot a tant de choses à dire

Que si vous ne vous dépêchez

De lui donner de quoi écrire,

Pierrot va se mettre à crier:

«J'étais vivant, Messieurs, Mesdames,

J'étais vivant

Quand je jouais les mélodrames

De pantomimes en mimodrames.

J'étais vivant,

Et si je taisais souvent,

C’est que l’amour est bien plus beau

Avec des mains qu’avec des mots.

Eh, regardez ce qu’on a fait de moi:

Un habitant béat de vos pays lunaires

Et qui, à force de se taire,

S’en va rêver tout seul.

Pourtant j'étais fils de révolte

Avec mes comédiens,

De Colombine désinvolte

En singe d’Arlequin,

La pièce n’est pas si gentille

Quand le valet

Vole la fortune et la fille

De celui qui le paie.

Tu as bien applaudi, merci

Tu t’es levé, tu es parti.

T'étais vivant, Messieurs, Mesdames,

T'étais vivant,

Quand tu venais aux mélodrames

De pantomime en mimodrames.

T'étais vivant

Et si tu payais pas souvent

Au moins, tu savais t’en aller

Quand le spectacle était mauvais.

Eh, tu as l’air de quoi dans ton fauteuil,

A écouter bêler ce gratteur de guitare?

Regarde-moi, et puis compare

Si tu as encore un œil.

A moi tous ceux qui me ressemblent,

Les valets, les piétons,

Timides, muets, ceux qui tremblent

Devant tous les bâtons,

C'était des coups de pied aux fesses,

Des cris de joies

Que j’espérais dans cette pièce

Que vous jouez en bas.

Quand le dénouement va venir

Je s’rai trop vieux pour applaudir.

Descends de ton croissant de lune

Juste une fois

Si tu ne veux pas pour des prunes

User ta voix.

Rester là-haut, c’est un peu comme

Si tu criais dans un désert.

Descends de là, si t’es un homme,

Te battre avec la terre.

Assis sur son croissant de lune,

Pierre répond:

«Moi qui ne suis un homme en aucune

De vos façons,

Moi qui suis fait de différences

Tantôt tout blanc, tantôt tout noir

J’arrive au pays des nuances

Tout est grisaille ici ce soir.

Avez-vous regardé d’abord

Le pays qui vous sert de piste.

Je n’ai jamais vu de décor

Si sinistre.

Quel est donc ce décorateur

Pour qui le sinistre est de mise

Et qui ne sait qu’une couleur:

La grise?

Quel est donc ce peintre maudit

Qui a dessiné sur la toile

La toile de fond de Paris

En y oubliant les étoiles?

Comme ton costume a changé!

Où sont les carreaux de ta veste?

Arlequin, ton masque est jeté,

Tu restes,

Sans ton chapeau, sans tes manies,

Tu restes le perdant qui gagne

Mais qui ne gagne que sa vie

Au bagne.

Comme ton allure a changé!

Plus de sauts, plus de cabrioles.

Tu vas au boulot résigné.

C’est ton auto qui te console.

Colombine, quel est l’auteur

Qui a pondu pour toi ce rôle

Ni gai, ni simple, ni charmeur

Ni drôle?

Depuis qu’un tas d’honnêteté

T’a prise avec lui en ménage,

Femme dans cette société

Tu nages.

Tu nages dans tes draps de lit,

Tu nages dans l’eau de vaisselle.

A tant te battre, tu oublies

Que de mon temps tu étais belle.

On ne te vole plus ton or,

Harpagon, Pantalon, Cassandre.

Il a bien grandi le trésor

A prendre

Et tu possèdes, maintenant

Que tu as pris goût aux affaires,

Les rois, les hommes, les enfants

La terre.

Comme on ne te reconnaît plus

Sous tes sociétes anonymes,

Jamais les coups de pied au cul

Ne peuvent trouver leur victime

Et toi tu joues, Messieurs, Mesdames,

Et toi tu joues

Ce lamentable mélodrame

De pantomime en mimodrame.

Et toi tu joues.

Es-tu sûr d’arriver au bout?

Sans t’apercevoir à la fin.

Que ce contrat ne valait rien

Eh, tu as l’air de quoi dans ton habit.

S’il suffisait d’avoir un peu de maquillage

Pour se changer cœur et visage,

Tu serais un gênie.

Tu sais, c’est pas écrit d’avance,

Juste un petit dessin.

Ça s’improvise, ça se danse,

Tu peux changer la fin.

Cesse de rabâcher ton texte,

Mauvais acteur.

Saute sur le premier prétexte

Si tu n’as pas trop peur.

De mon silence, enfin, je sors.

Écoute-moi, fais un effort.

Tu vas mourir, Messieurs, Mesdames,

Tu vas mourir

Pour terminer le mélodrame

De pantomime en mimodrame.

Tu vas mourir

Sans avoir jamais su sourire.

Le rideau tombe et demain soir

On te remplace et ça repart.

Va-t'en sur ton croissant de lune,

Pierrot bavard.

Tu vas déchaîner la rancune

Du désespoir.

Si t’es venu dire à la terre

Que cette vie mene au trépas,

Reste muet, reste lunaire.

On ne t’en voudra pas.

Assis sur son croissant de lune,

Pierrot s’en va.

Оның жарты айына отырып,

Пьерро күтеді

Біреу оған қыл қаламын қайтарып берсін.

Содан бері,

Ол одан ұрланған уақыттан бері

Кішкентай сөздерді жіберу үшін,

Пьеррот сөйлейді.

Пьерро мұқият тыңдаңыз.

Оның жарты айдың үстінде отыр

Көрермен ретінде,

Оның жарқыраған мінберінен

Біздің бақытсыздықтарымыздан,

Пьерроның айтатын сөздері көп

Егер сіз асықпасаңыз

Оған жазуға бірдеңе беру үшін,

Пьерро айқайлай бастайды:

«Мен тірі болдым, мырзалар мен ханымдар,

Мен тірі болдым

Мен мелодрама ойнаған кезде

Пантомималардан мимодрамаларға дейін.

Мен тірі болдым

Егер мен жиі үндемейтін болсам,

Бұл махаббат әлдеқайда әдемі

Сөзден гөрі қолмен.

Ей, олар маған не істегенін қараңыз:

Ай елдеріңіздің бақытты тұрғыны

Кім үндемеу арқылы,

Жалғыз армандап кет.

Сонда да мен бүлікшінің баласы болдым

Актерлеріммен

Кездейсоқ Колумбинадан

Арлекин маймыл ретінде,

Бөлме соншалықты жақсы емес

Қызметші болған кезде

Байлық пен қызды ұрлау

Оны төлейтін адамнан.

Жақсы шапалақтадыңыз, рахмет

Сен тұрдың, кеттің.

Сіз тірі едіңіз, мырзалар мен ханымдар,

Сен тірі едің

Сіз мелодрамаға келген кезде

Пантомимадан мимодрамаға дейін.

сен тірі едің

Жиі төлемесеңіз ше

Тым болмаса қалай жүру керектігін білдің

Шоу нашар болған кезде.

Эй, сен орындығыңда қандай көрінесің

Осы гитараны тырналаған дыбысты тыңдап жатырсыз ба?

Маған қара, сосын салыстыр

Көзің әлі болса.

Маған ұқсайтындардың бәріне,

қызметшілер, жаяу жүргіншілер,

Қорқақ, мылқау, дірілдейтіндер

Барлық таяқтардың алдында,

Бұл тепкі болды,

Қуаныш айқайлары

Мен бұл бөлмеде не күттім

Сіз төменгі қабатта ойнайсыз.

Нәтижесі қашан шығады

Қол шапалақтау үшін қартайып қаламын.

Жарты айыңыздан түсіңіз

Тек бір рет

Егер сіз қара өрік алғыңыз келмесе

Даусыңызды пайдаланыңыз.

Ол жерде тұру деген сияқты

Егер сіз айдалада айқайласаңыз.

Одан түс, еркек болсаң,

Жермен күрес.

Оның жарты айына отырып,

Петр жауап береді:

«Мен ешқандай жағдайда адам емеспін

Өз жолдарыңда,

Мен айырмашылықтардан құралдым

Кейде бәрі ақ, кейде бәрі қара

Мен көлеңкелер еліне келдім

Бүгін түнде мұнда бәрі сұр.

Сен бірінші қарадың ба

Сіз жетекші ретінде пайдаланатын ел.

Мен ешқашан декорды көрген емеспін

Сондай сұмдық.

Бұл декоратор кім

Кімге апат орынды

Кім бір түсті ғана біледі:

сұр?

Бұл қарғыс атқан суретші кім

Кенепке кім сурет салған

Париждің фонында

Жұлдыздарды ұмыту арқылы ба?

Сіздің костюміңіз қалай өзгерді!

Сіздің курткаңыздағы чектер қайда?

Арлекин, сіздің маскаңыз лақтырылды,

Сен қал,

Қалпағыңсыз, еркелігіңсіз,

Сіз жеңген жеңілген болып қаласыз

Бiрақ кiм өз күнiн ғана табады

Түрмеде.

Сіздің келбетіңіз қалай өзгерді!

Көбірек секіру, көбірек сальто.

Жұмыстан шығып кетесің.

Сені жұбататын – өзің.

Коломбин, авторы кім

Бұл рөлді сізге кім берді

Гей де, қарапайым да, сүйкімді де емес

Күлкілі емес пе?

Бір топ адалдықтан бері

сені өзімен бірге алып кетті,

осы қоғамдағы әйел

Сіз жүзесіз.

Сіз төсегіңізде жүзіп жатырсыз,

Сіз ыдыс-аяқ суда жүзіп жатырсыз.

Сонша ұрысу үшін ұмытып кетесің

Менің кезімде сен әдемі едің.

Біз енді сенің алтыныңды ұрламаймыз,

Гарпагон, шалбар, Кассандра.

Ол қазынаны жақсы өсірді

Алу

Ал енді сіз иелік етесіз

Сіз бизнесті ұнатқаныңыз үшін,

Патшалар, ерлер, балалар

Жер.

Сіз енді танылмағандықтан

Сіздің шектеулі серіктестіктеріңіздің астында,

Ешқашан тепкілер емес

Олардың құрбанын табу мүмкін емес

Ал сендер ойнап жатырсыңдар, мырзалар, ханымдар,

Ал сен ойна

Бұл қайғылы мелодрама

Пантомимадан мимодрамаға дейін.

Ал сен ойнап жатырсың.

Сіз соңына дейін жететініңізге сенімдісіз бе?

Соңында сені байқамай.

Бұл келісім-шарт ештеңеге тұрарлық емес

Эй, сен костюміңде қандай көрінесің.

Кішкене макияж жасау жеткілікті болса

Жүрек пен жүзді өзгерту үшін,

Сіз данышпан болар едіңіз.

Білесіз бе, бұл сценарий емес,

Кішкене ғана сурет салу.

Бұл импровизацияланған, билеген,

Аяқтауды өзгертуге болады.

Мәтінді ренжітуді тоқтатыңыз,

Жаман актер.

Бірінші сылтаумен секіріңіз

Егер сіз қатты қорықпасаңыз.

Үнсіздігімнен ақыры шығамын.

Мені тыңда, күш сал.

Сіз өлесіз, мырзалар мен ханымдар,

Сен өлесің

Мелодраманы аяқтау үшін

Пантомимадан мимодрамаға дейін.

Сен өлесің

Ешқашан күлуді білмеу.

Перде түсіп, ертең түнде

Біз сізді ауыстырамыз және ол қайтадан басталады.

Айдың айына кетіп қал,

Әңгімеші Пьерро.

Сіз өшпенділіктен арыласыз

Үмітсіздіктен.

Жерге айту үшін келсең

Бұл өмір өлімге әкелсін,

Үндемей қал, Ай қал.

Біз сізді кінәламаймыз.

Оның жарты айына отырып,

Пирот жапырақтары.